Kształcenie w ośrodkach penitencjarnych w Krakowie (raport z badań)

Abstract

Przedmiotem rozważań jest zakład karny jako miejsce odbywania kary, a także jako instytucja prowadząca działania mające na celu umożliwienie społecznej readaptacji osobom opuszczającym środowisko więzienne. Jedną z metod, która służy lepszej socjalizacji ze społeczeństwem, jest działalność kulturalno-oświatowa i edukacyjna. Korzyści płynące z tej metody to rozwój zainteresowań, kształcenie cech charakteru, ale także nabywanie umiejętności spędzania wolnego czasu w sposób kulturalny. Bardzo ważną rolą zakładów karnych jest zorganizowanie i dopasowanie do możliwości skazanego odpowiednich kursów zawodowych, które pozwolą skazanemu po wyjściu z odosobnienia wrócić na rynek pracy. Z pedagogicznego punktu widzenia kara więzienia nie może przekreślać całego życia jednostki, ponieważ ogranicza ona wolność skazanego jedynie na pewien czas. Ten czas powinien być wykorzystany w sposób najbardziej efektywny, aby nauczyć człowieka zmian zachowań, które pozwolą przygotować go do integracji społeczno-zawodowej. Obecnie 65% opuszczających zakłady karne powraca tam przed upływem roku. Przyczyną tak przerażających statystyk jest fakt, iż osoby te nie potrafią odnaleźć się w rzeczywistości na wolności. Artykuł przedstawia wyniki badań prowadzonych w dwóch zakładach karnych, które dotyczyły uczestniczenia skazanych w kursach szkoleniowych. Omawia przyczyny uczestnictwa więźniów w programach, a także rodzaje szkoleń i ich efektywność.

The subject of the article is prison as a place of serving a sentence as well as an institution functioning in order to enable persons leaving prison environment to resettle. One of the methods used to prepare prisoners to return to society is cultural and educational activity. The advantages gained are development of personal interests, shaping of one's character, diligence but also learning the ability to spend free time in a cultural way. A very important role played by the penitentiary is to organize a proper professional course matched with a prisoner's skills which enabling him to return to labour market after the period of detention. The penalty of incarceration cannot blight life of an individual because it deprives a prisoner of freedom for a certain period of time only. This time should be used in the most effective way in order to teach a person how to change his behaviour, which will help him prepare for social and professional resettlement. Currently 65% of prisoners who leave penitentiaries are re-arrested within a year. The reason for such both surprising and appaling statistics is the fact that those persons are not able to adapt to life behind prison walls. The article shows the results of research carried out in two penitentiaries relating to prisoners' attendance in professional courses. It describes reasons for prisoners' attendance in programmes as well as types of courses and their effectiveness.