Pokaż uproszczony rekord

dc.contributor.authorChemperek, Dariuszpl_PL
dc.date.accessioned2021-01-21T16:00:37Z
dc.date.available2021-01-21T16:00:37Z
dc.date.issued2020
dc.identifier.citationAnnales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. 312, Studia Historicolitteraria 20 (2020), s. [76]-96pl_PL
dc.identifier.urihttp://hdl.handle.net/11716/10109
dc.descriptionDokument cyfrowy wytworzony, opracowany, opublikowany oraz finansowany w ramach programu "Społeczna Odpowiedzialność Nauki" - modułu "Wsparcie dla bibliotek naukowych" przez Ministerstwo Nauki i Szkolnictwa Wyższego w projekcie nr rej. SONB/SP/465103/2020 pt. "Organizacja kolekcji czasopism naukowych w Repozytorium UP wraz z wykonaniem rekordów analitycznych".pl_PL
dc.description.abstractBirds function in Polish literature of Renaissance and Baroque in three paradigms. Mostly they appear as creatures gifted with a symbolic (allegoric) meaning, seen through the prism of the tradition reaching to Aristotle’s Zoology, Physiologist, and later symbological compendia. The second category is describing birds as food or pests (especially in hunting and agricultural literature). Apart from this ‘practical’ paradigm, there is also a third one: birds as a source of an aesthetic thrill, fascination with them includes both lyricism and a ludic element. The first two categories fit into a more general utilitarian paradigm. Handbooks, treaties, sermons, fairy tales, paroemias and animal epigrams showcase birds almost exclusively as tools of moral, religious and conventional reflection, or as objects to be obtained and consumed. Interestingly, the symbological activity of the creators does not cease in the Renaissance and Baroque periods, the representatives of avifauna are burdened with new meanings, while the fantastic creatures slowly disappear from the creators’ fields of view. In the third group of works distinguished here, one can notice the phenomenon of the emancipation of birds as objects of interest just as they are, although their voice is heard mostly in the digressions scattered throughout the big epic works. The autonomy of birds in the literature of Renaissance and Baroque is not linear, the way of perceiving them is determined by the individual sensitivity of the authors, the most prominent of whom are Hieronim Morsztyn (early 17th century) and an anonymous translator of the Italian Adon (2nd half of the 17th century).en_EN
dc.description.sponsorshipDokument cyfrowy wytworzony, opracowany, opublikowany oraz finansowany w ramach programu "Społeczna Odpowiedzialność Nauki" - modułu "Wsparcie dla bibliotek naukowych" przez Ministerstwo Nauki i Szkolnictwa Wyższego w projekcie nr rej. SONB/SP/465103/2020 pt. "Organizacja kolekcji czasopism naukowych w Repozytorium UP wraz z wykonaniem rekordów analitycznych".pl_PL
dc.language.isoplpl_PL
dc.subjectptakipl_PL
dc.subjectliteratura staropolskapl_PL
dc.subjectornitologiapl_PL
dc.subjectsymbolografiapl_PL
dc.subjectpolowaniepl_PL
dc.subjectbirdsen_EN
dc.subjectOld‑Polish literatureen_EN
dc.subjectornitologyen_EN
dc.subjectsymbolographyen_EN
dc.subjecthuntingen_EN
dc.titleOd „śmierdzącego dudka” po banialuki. Obraz ptaków w literaturze renesansu i baroku – rekonesanspl_PL
dc.title.alternativeFrom ‘smelly hoopoe’ to baloney. The image of birds in the literature of Renaissance and Baroque – a reconnaissanceen_EN
dc.typeArticlepl_PL


Pliki tej pozycji

Thumbnail

Pozycja umieszczona jest w następujących kolekcjach

Pokaż uproszczony rekord