Stefan Żeromski: koncepcje narracji dendrologicznych. Zarys problematyki
Oglądaj/ Otwórz
Autor:
Olszewska, Maria Jolanta
Źródło: Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. 308, Studia Poetica 8 (2020), s. [119]-140
Język: pl
Słowa kluczowe:
drzewoziemia
natura
życie
śmierć
symbol
tree
earth
nature
life
death
symbol
Data: 2020
Metadata
Pokaż pełny rekordOpis:
Dokument cyfrowy wytworzony, opracowany, opublikowany oraz finansowany w ramach programu "Społeczna Odpowiedzialność Nauki" - modułu "Wsparcie dla bibliotek naukowych" przez Ministerstwo Nauki i Szkolnictwa Wyższego w projekcie nr rej. SONB/SP/465103/2020 pt. "Organizacja kolekcji czasopism naukowych w Repozytorium UP wraz z wykonaniem rekordów analitycznych".Streszczenie
Stefan Żeromski w szczególny, złożony sposób wykorzystywał motywy dendrologiczne
w swojej twórczości. Drzewa (las, puszcza, ogród) są nie tylko tłem akcji jego utworów, ale
stanowią także ważny nośnik różnych treści: egzystencjalnych, metafizycznych, historycznych.
Są elementami doświadczania czasu i przestrzeni, stają się znakiem pamięci, jak i figurą
rzeczywistości. Opisy te pojawiają się już w młodzieńczych Dziennikach. Szczególnego
znaczenia nabierają jodły w opisach puszczy, na przykład w Popiołach i w Puszczy jodłowej,
sosny w Ludziach bezdomnych, brzozy w Róży i Urodzie życia. Jeden z najbardziej przejmujących
obrazów dendrologicznych niesie Zemsta jest moją…, gdzie pisarz zbudował model
świata, odwołując się do motywu drzew i ich elementów. Drzewa w twórczości Żeromskiego
podlegają symbolizacji i funkcjonują często na zasadzie Jungowskich archetypów. Warto
wskazać na pewne podobieństwa z ujęciem motywów dendrologicznych u Orzeszkowej czy
Rodziewiczówny, a także u Jarosława Iwaszkiewicza. Stefan Żeromski used dendrological motives in his work in a special, complex way. Trees
(backwoods, forest, garden) are not only the background for the action of his works, but also
constitute an important carrier of various content: existential, metaphysical and historical.
They are elements of experiencing time and space; they become a sign of memory as well as a
figure of reality. These descriptions already appear in the youthful diary. Firs are particularly
important in the descriptions of the forest, e.g. in Popioły [The Ashes] and Puszcza jodłowa
[The Fir forest], pine in Ludzie bezdomni [Homeless people], birches in Róża [The Rose] and
Uroda życia [The Charm of life]. One of the most poignant dendrological paintings carries
Zemsta jest moją… [The Revenge is mine] where the writer built a model of the world, referring
to the motifs of trees and their elements. Trees in Żeromski’s work are symbolised and often
function on the basis of Jungian archetypes. It is worth pointing out some similarities with the
inclusion of dendrological motives in Orzeszkowa or Rodziewiczówna, as well as in Jarosław
Iwaszkiewicz.