La pré-structure diégétique et le théâtre de la plénitude amoureuse ou deux visions de l’arbre dans la série romanesque d’Émile Zola, Les Rougon-Macquart

Abstract

Artykuł analizuje dwie formy, jakie przybiera motyw drzewa w cyklu powieściowym Émile’a Zoli Rougon-Macquartowie. Pierwszą z nich, którą można nazwać „społeczną”, jest drzewo genealogiczne postaci tworzących powieściową rodzinę; sporządzenie tego drzewa i przygotowanie szczegółowych informacji na temat każdego bohatera i jego losów poprzedziło rozpoczęcie pracy nad cyklem, co czyni z niego rodzaj pra-struktury całej serii. Drugą formą, w jakiej drzewo pojawia się w analizowanych tekstach, jest forma „naturalna”, związana z przyrodą (drzewo jako roślina) i nasycona symboliką dotykającą miłości i płodności. Obie formy łączy odniesienie do życia jako nadrzędnej wartości i podstawowego tematu literatury naturalistycznej.

The paper analyses two images of a tree which occur in Émile Zola’s novel series The Rougon- -Macquart. The first, which might be called a “social” one, is the genealogical tree of all the characters belonging to the fictive family. The preparation of the tree and of numerous details concerning each of the protagonists anticipated the writing of the novels; this is why the tree may be considered as a “pre-structure” of the entire series. The second image of a tree in Zola’s works is a “natural” one, connected to the universe (tree as a plant) and impregnated with many symbols referring to love and fertility. Both images converge in their relation to life as a crucial value and the main theme of the Naturalist writings.