Drzewa w Listach moralnych Seneki Filozofa
Oglądaj/ Otwórz
Autor:
Budzanowska-Weglenda, Dominika
Źródło: Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. 308, Studia Poetica 8 (2020), s. [245]-261
Język: pl
Słowa kluczowe:
Seneka Młodszydrzewa
stoicyzm
starość
śmierć
zbytek
Seneca the Younger
trees
stoicism
old age
death
luxury
Data: 2020
Metadata
Pokaż pełny rekordOpis:
Dokument cyfrowy wytworzony, opracowany, opublikowany oraz finansowany w ramach programu "Społeczna Odpowiedzialność Nauki" - modułu "Wsparcie dla bibliotek naukowych" przez Ministerstwo Nauki i Szkolnictwa Wyższego w projekcie nr rej. SONB/SP/465103/2020 pt. "Organizacja kolekcji czasopism naukowych w Repozytorium UP wraz z wykonaniem rekordów analitycznych".Streszczenie
Seneka Młodszy w Listach moralnych jawi się jako filozof stoicki, dając swemu przyjacielowi
Lucyliuszowi wiele praktycznych porad. Ilustruje je różnymi przykładami z życia i otaczającego
go świata, odwołuje się także do drzew. Mądrość stoicką przyrównuje do lasu lub do
owocującego drzewa, las stanowi dla niego pomoc w refleksji nad Bogiem. Filozof objaśnia
drzewa jako istnienia mające pierwowzory oraz jako stworzenia cielesne, ale niemające ducha
ani rozumu, a zatem i prawdziwego dobra. W niektórych wypowiedziach Seneka krytykuje
współczesne mu umiłowanie zbytku – wychwala ludzi złotego wieku, którzy zadowalali
się tym, co dawała im natura, mieszkali w drzewach, z drzew robili odzienie. Natomiast drewniane
ściany i sufity pokryte marmurem i złotem nie dają ludziom szczęścia. Drzewa pokazują
Senece także, ile czasu już przeminęło, a opadające liście przypominają o nieuchronności
śmierci. Zajmowanie się rolnictwem może być ważne w starości, dawać przyjemność i być
pożytecznym. Seneca the Younger in his Moral Epistles appears as a Stoic philosopher, giving his friend,
Lucilius, many practical tips. He illustrates these with various examples from life and the
world around it, and also refers to trees. He equates Stoic wisdom to a forest or fruiting tree,
the forest helps him reflect on God. The philosopher explains that trees as beings having
prototypes and as bodily creatures, but without spirit or reason, and therefore of real good.
In some statements, Seneca criticises the contemporaneous love for luxury – he praises the
people of the golden age, who were content with what nature gave them, lived in trees, and
made clothes out of trees. However, wooden walls and ceilings covered with marble
and gold do not bring people happiness. The trees also show him how much time has
passed and the falling leaves remind him of the inevitability of death. Dealing with agriculture
can be important in old age, give pleasure, and be useful.