Postpenitencjarna pomoc społeczna, instytucjonalne wsparcie osób opuszczających zakłady karne w Polsce

Abstract

Szeroko rozumiane wsparcie dla osób opuszczających zakłady karne zyskuje na znaczeniu zawsze wówczas, gdy przeciwdziałać należy ewentualnemu późniejszemu powrotowi skazanego do funkcjonowania w warunkach izolacji penitencjarnej. Okazuje się bowiem, iż bez aktywności wyspecjalizowanych w tym zakresie instytucji, adaptacja skazanych do nowej dla nich rzeczywistości przebiega niemal zawsze z naruszeniem wielu norm społecznych, moralnych czy nawet prawnych. Niejednokrotnie proces ten kończy się niestety niepowodzeniem, co uznać należy za porażkę nie tylko biorących w całym procesie systemów, lecz także całego społeczeństwa. Istotną rolę w procesie ponownej socjalizacji pełnią więc instytucje powołane dla wsparcia jednostek, rodzin, czy nawet całych zbiorowości w sytuacjach odbiegających od społecznie pożądanych. W przypadku osób skazanych, instytucjami o szczególnym znaczeniu bez wątpienia są zakłady karne i reszty śledcze, kuratorska służba sądowa oraz ośrodki pomocy społecznej.

Widely understood support for these who are leaving prisons has always been more significant when it comes to the risk of committing other crimes and as a result coming back to the jail. We might be sure that without cooperation of professional institutions in the field of safety, the process of re-adaptation to local community is likely to be unsuccessful. This, in turn can be seen as the defeat of not only the institutions taking part in the whole process but the defeat of the whole society as well. The significant role is played by the organizations that deal with social problems in order to make individuals, families and even whole communities safer. As far as convicts are concerned, penal institutions, probation institutions and social welfare centers are the organizations of exceptional meaning.