Medioznawstwo lingwistyczne

Abstract

W artykule na określenie badań nad funkcjonowaniem języka w mediach zaproponowano termin „medioznawstwo lingwistyczne”, skonstruowany na podobieństwo takich określeń subdyscyplin naukowych, jak: psycholingwistyka, socjolingwistyka, lingwistyka prawna (juryslingwistyka), lingwistyka polityczna (politologiczna) czy też lingwistyka matematyczna, w których w obu członach nazwy występują nazwy subdyscyplin: lingwistyka i prawo, lingwistyka i socjologia, lingwistyka i psychologia, lingwistyka i politologia (polityka), lingwistyka i matematyka, a nie tylko nazwa środowiska, w jakim język funkcjonuje, tzn. media (medio-) i określenie dyscypliny, która go bada – lingwistyka wraz z jej metodami. Medioznawstwo lingwistyczne zajmuje się badaniem użycia języka w mediach, czyli jego funkcjonowaniem w drukowanych, audiowizualnych, logowizualnych, cyfrowych i sieciowych środkach masowego przekazu. Dzisiaj mamy do czynienia z nowymi (cyfrowymi) formami istnienia języka i z zupełnie innym kodem semiotycznym, uwarunkowanym rozwojem nowych technologii medialnych, które w dobie sztucznej inteligencji i virali wymagają także nowego spojrzenia na badanie przekazu medialnego.

In the article, the term media studies linguistics (medioznawstwo lingwistyczne) is proposed to denote research on the functioning of language in the media. This term is constructed similarly to designations of branches of applied linguistics such as psycholinguistics, sociolinguistics, legal linguistics (jurislinguistics), political linguistics (politological linguistics), or mathematical linguistics, in which both components of the name are names of subdisciplines: linguistics and law, linguistics and sociology, linguistics and psychology, linguistics and political science (politics), linguistics and mathematics, and not just the name of the environment in which the language functions—that is, media (medio-)—and the designation of the discipline that studies it—linguistics; mediolinguistics. Media studies linguistics deals with the study of the use of language in the media, that is, its functioning in printed, audiovisual, logovisual, digital, and network mass communication media. Today, we are dealing with new (digital) forms of language existence and a completely different semiotic code, conditioned by the development of new media technologies, which, in the era of artificial intelligence and virals, also require a new approach to studying media communication.