| dc.description.abstract | Balet dworski czasów Ludwika XIII, konkretnie le Ballet de la Douairière de Billebahaut, często wprowadza na scenę
elementy burleski, fantazji i egzotyzmu. Występują w nim także postaci dwojakie - androgyni, mający - według
ówczesnej opinii - rozweselać swoim dziwacznym wyglądem. Rozważania tego typu nie wyczerpują jednak bogatej
problematyki przedmiotu, ściśle powiązanej z historią mentalności. Warstwa egzotycznej cudowności, jak i
wzrastająca moda na osobliwości Wschodu nakładają się tylko na obecne od dawna obsesje wokół tematu mitycznych
krain i ras, na odrodzoną w XVI wieku kulturę platońską, na tradycję hermetyki łączącej rozdział płci z upadkiem
człowieka, a także na wykorzystującą ten mit heterodoksję filozoficzną i religijną XVII wieku. Praca podejmuje
zatem prześledzenie analogii związanych z hermafrodytyzmem i przyczyniających się do strukturyzacji jego myślowego
obrazu. | pl_PL |
