| dc.description.abstract | Zrytmizowana część poezji Valéry’ego jest niewielka - w sumie wynosi ok. 200 stron na 1500 stron pierwszego tomu
Pléiady. Sens swej poezji wyraża poeta wprost w Cahiers, wskazując na podwójność swego Ja, ale autor szuka go
głębiej, także w kompozycji innych dzieł niż poetyckie. Sądzi, że jest nim “fenomenologia ducha”, choć Valéry nie
miał się za filozofa. Uważa poetę za największego ucznia Mallarmé’ego, i tego, kto dokonał syntezy symbolizmu i
parnasizmu. Choć nie stworzył szkoły, naśladowali go np. Rilke, Jacques Prévert czy Yves Bonnefoy. | pl_PL |
