Imć Pana Piotra Jargusza - Wędrowca - przypadki własną ręką zmalowane

Abstract

Oryginalność Piotra Jargusza, „artysty w drodze”, jak sam siebie trafnie określa, wynika przede wszystkim z niezwyczajnej autentyczności jego prac. Niosą one prawdziwy wizerunek natury Artysty — natury wędrowca, poszukiwacza, obserwatora świata, którego dotknięcie odczuwa każdego dnia. Są odbiciem jego doznań, przemyśleń, zwątpień i zachwyceń, są prawdziwą emanacją, a może lepiej — częścią osobowości. Wielkie płaszczyzny brązowego, pakowego papieru, łączące w sobie powszedniość i zgrzebność ze szlachetnym dźwiękiem koloru, stają się tłem, ale i sceną procesu malowania. Papier pakowy współbrzmi ze śladami bieli i czerni, wypadkowych szarości, rzadziej akcentów chromatycznych. Niecierpliwość gestu, przekazana charakterem dotknięcia, pozostawiony ślad, który czasem daje pewne wskazówki interpretacyjne lub odwrotnie — pozostawiający widza na rozdrożach poszukiwania własnych odczytań i sensów. Jargusz opowiada o człowieku, o sobie, o kontekście.

The originality of Piotr Jargusz, “the artist on the road” as he poignantly describes himself, stems mainly from the unusual authenticity of his works. They convey the true image of the artist’s nature — of a wanderer, seeker, and observer of the world, whose touch he feels every day. They are a reflection of his experiences, thoughts, doubts, and awe, they are true emanation, or better — a part of his personality. Great sheets of brown packaging paper, combining the vanialness and coarseness with the noble sound of color, become the background, but also the stage for the painting process. Packaging paper harmonizes with traces of white and black, resultant gray, and rarely chromatic accents. The impatience of the gesture, conveyed by the character of the touch, the trace left that sometimes provides interpretation hints, or the opposite — leaving the beholder at the crossroads of searching for own readings and meanings. Jargusz talks about a man, about himself, about the context.