Koncepcja Ja w filozofii sankhja-jogi na tle tradycji zachodniej. Porównawcze zestawienie wybranych stanowisk
Oglądaj/ Otwórz
Autor:
Jakubczak, Marzena
Źródło: Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. 143, Studia Sociologica 5 vol. 2 (2013), s. [42]-53
Język: pl
Słowa kluczowe:
Jajaźń
podmiot
świadomość empiryczna
samopoznanie
sankhja
joga
filozofia podmiotu
filozofia porównawcza
I
ego
self
subject
empirical consciousness
self-knowledge
Sāṃkhya
Yoga
Indian philosophy
comparative philosophy
Data: 2013
Metadata
Pokaż pełny rekordOpis:
Dokument cyfrowy wytworzony, opracowany, opublikowany oraz finansowany w ramach programu "Społeczna Odpowiedzialność Nauki" - modułu "Wsparcie dla bibliotek naukowych" przez Ministerstwo Nauki i Szkolnictwa Wyższego w projekcie nr rej. SONB/SP/465103/2020 pt. "Organizacja kolekcji czasopism naukowych w Repozytorium UP wraz z wykonaniem rekordów analitycznych".Streszczenie
Problematyka Ja należy do kluczowych zagadnień filozoficznych podejmowanych zarówno w tradycji
zachodniej, jak i wschodniej. Niniejszy artykuł ma charakter przeglądowy i zawiera uwagi porównawcze
odnoszące się do koncepcji podmiotu głoszonej przez przedstawicieli jednego z nurtów myśli indyjskiej,
tj. klasycznej sankhja-jogi, na tle wybranych stanowisk tradycji zachodniej, reprezentatywnych dla różnych
epok. Zamiarem autorki jest objaśnienie kategorii stosowanych przez filozofów sankhja-jogi – Patańdżalego
(ok. III w.) i Iśwarakrisznę (ok. V w.), a także wskazanie na istotne podobieństwa i różnice w ujmowaniu
natury Ja przez myślicieli indyjskich i europejskich. Zastosowana w artykule metoda diagramowej prezentacji
relacji podmiot – przedmiot pozwala na uchwycenie specyfiki poszczególnych stanowisk przez pryzmat
właściwego dla sankhja-jogi schematu pojęciowego, w szczególności dystynkcji: świadomość empiryczna (F)
versus czysta, beztreściowa jaźń (S). The problem of self is one of the key issues discussed both in western and eastern philosophical traditions.
This paper reviews some positions in a comparative perspective. It aims to present some remarks on the
concept of subjectivity offered by the classical Sāṃkhya-Yoga lineage of Indian philosophy with reference
to several western views typical of different historical periods. The author is going to explain the categories
applied by the Sāṃkhya-Yoga thinkers – Patañjali (c. 3rd CE) and Īśvarakṛṣṇa (c. 5th CE), and discuss the
crucial similarities and divergences between various Indian and western approaches to the concept of ‘I’.
The diagramming method adopted by the author to display the ‘subject – object’ relationship allows her to
specify the uniqueness of the particular positions more clearly and to consider them in the light of Sāṃkhya-
-Yoga conceptual framework, especially a distinction between the empirical consciousness (F) versus pure
contentless self (S).