Conservation of the genetic diversity of local corn (Zea mays L.) in the Yucatan Peninsula, Mexico

Abstract

The production of native corn at regional level is greatly limited by the seasonality of rainfall, availability of adequate lands, poor fertility status of the soil, high input costs and constraints of resources of the local corn growers and/or producers. the challenges of reduced cultivable area give very little opportunity for increasing production area in a sustainable manner; it is important to note that the soil recover its fertility status through crop rotation and prolonged rest period (>25 years) known as sequential agroforestry system or “milpa”. During 2015, corn collections were performed in the Yucatan Peninsula, Mexico that included five races from the Yucatan (in localities of Nohacal and Peto) and Campeche (Calakmul, Suc-Tuc, Sakabchen, I Chek) states. The races identified were: 1) Nal-Tel (gallito), 2) Dzit Bacal, 3) Xnu’uk Naal (Tuxpeño), 4) Palomero and 5) Tabloncillo. The local varieties, Pix Cristo (Knees of Christ), Eh Hu (Purple maize) and Chac Chu’ub (Chac’s Blood or Red maize), are included within the Tuxpeño (Xnu’uk Naal) race. The land race of corn that is in imminent danger of extinction is Nal-Tel, characterized by its precocity and ability to escape periods of low rainfall; it is important to rescue it for adoption to the practices of local and regional production. The adaptation of this race as a germplasm is important due to its resilience to climate change itself. Palomero, Tabloncillo, Pix Cristo, Chac Chu’ub and Eh Hu can thus be used in traditional food industry, to preserve the traditional knowledge and to provide opportunities for additional income for the local, rural communities. Yellow Palomero and Tabloncillo races are new records of germplasm for the region; and hence it is essential to exchange their seeds among local producers and growers.

Produkcja rodzimej kukurydzy na poziomie regionalnym jest znacznie ograniczona przez sezonowość opadów, dostępność odpowiednich gruntów, zły stan żyzności gleby, wysokie koszty produkcji i ograniczenia zasobów lokalnych plantatorów lub producentów kukurydzy. Apele o zmniejszenie powierzchni uprawnej dają bardzo małą szansę na zwiększenie powierzchni produkcyjnej w sposób zrównoważony; ważne jest, aby pamiętać, że gleba może odzyskać swój status płodności dzięki płodozmianowi oraz dłuższym okresom spoczynku (>25 lat), zwanym sekwencyjnym systemem agroleśnym lub „milpa”. W 2015 roku na Jukatanie w Meksyku przeprowadzono zbiory kukurydzy, które obejmowały 5 lokalnych odmian z regionu Jukatan (w miejscowościach Nohacal i Peto) i Campeche (Calakmul, Suc-Tuc, Sakabchen, I Chek). Zidentyfikowano następujące odmiany: 1) Nal-Tel (gallito), 2) Dzit Bacal 3) Xnu’uk Naal (Tuxpeño), 4) Palomero i 5) Tabloncillo. Lokalne odmiany Pix Cristo (Kolana Chrystusa), Eh Hu (kukurydza purpurowa) i Chac Chu’ub (kukurydza czerwona) obejmowały również odmianę Tuxpeño (Xnu’uk Naal). Nal-Tel jest odmianą kukurydzy, która jest narażona bezpośrednio na niebezpieczeństwo wymarcia. Charakteryzuje się wczesnym rozwojem i zdolnością przetrwania w okresach niskich opadów, co jest ważne dla jej ratowania w celu praktycznego zastosowania w lokalnej i regionalnej produkcji. Przystosowania tej odmiany, jako plazmy zarodkowej, są ważne ze względu na jej odporność na zmiany klimatyczne. Palomero, Tabloncillo, Pix Cristo, Chac Chu’ub i Eh Hu mogą być stosowane w tradycyjnej produkcji spożywczej, w celu zachowania wiedzy oraz zapewnienia możliwości dodatkowego dochodu dla lokalnych społeczności wiejskich. Żółte odmiany Palomero i Tabloncillo są nowymi archiwami plazmy zarodkowej dla regionu i dlatego niezbędna jest wymiana ich nasion wśród lokalnych producentów oraz plantatorów.