| dc.description.abstract | Podstawą działalności gospodarczej jednostek samorządu terytorialnego określanej jako gospodarka komunalna jest
Ustawa z dnia 20 grudnia 1996 r. o gospodarce komunalnej. Niniejsza ustawa jest pierwszym w polskim porządku prawnym
aktem normatywnym wprowadzającym pojęcie gospodarki komunalnej do kategorii pojęć prawnych i nadaje mu konkretną,
normatywną treść. Gospodarka komunalna dotyczy zaspokajania potrzeb ludności wynikających ze wspólnego
zamieszkiwania określonego miejsca. Zgodnie z art. 1 ustawy o gospodarce komunalnej, gospodarka komunalna polega na
wykonywaniu przez JST zadań własnych w celu zaspokajania zbiorowych potrzeb wspólnoty samorządowej.
Gospodarka komunalna obejmuje w szczególności zadania o charakterze użyteczności publicznej, których celem jest
bieżące i nieprzerwane zaspokajanie zbiorowych potrzeb ludności w drodze świadczenia usług powszechnie dostępnych.
Jest ona realizowana w ramach administracji zarządczej, w sferze dominium, z subsydiarnym zastosowaniem
instrumentów władczych. Oprócz ogólnej podstawy prawnej (ustawa o gospodarce komunalnej), która dotyczy sfery
działalności gospodarczej samorządu, obowiązują także inne przepisy ustawodawstwa szczegółowego. Gospodarka
komunalna bez wątpienia jest istotną sferą działania samorządu terytorialnego. Ponadto stanowi główną misję
samorządu, obejmującą trzy podstawowe obszary zadań własnych o charakterze gospodarczym:
1) sferę gospodarki komunalnej w sensie ścisłym, zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty w drodze świadczenia
usług powszechnie dostępnych,
2) interwencję na lokalnym rynku gospodarczym ze względów gospodarczych, jak i dla ochrony interesów gospodarczych
gminy,
3) działania na rzecz rozwoju lokalnego i regionalnego. | pl_PL |
