Legality of the Turkish military operations in Syria

Abstract

The aim of this article is to address the legality of armed violence between Turkish armed forces and the Syrian government and non-state actors within the Syrian territory, including the Kurdish rebel forces. The scope of the article covers the Turkish military operations conducted from 2016 to 2020. Firstly, the authors address the issue whether Turkish operations were conducted within the scope of jus ad bellum. The authors’ conclusions are that the Republic of Turkey has violated international law and therefore the imposition of sanctions by other States and Syria’s claims for a cessation of the violation and appropriate restitution are justified. Secondly, the Turkish operations are classified under jus in bello from the perspective of the law governing international and non-international armed conflicts. This makes it possible to determine which norms of the law of armed conflict and international human rights law are applicable in this context. Moreover, it establishes a framework for further examination of the nature of the alleged violations and opens a debate on possible measures of redress for victims of the breaches attributable to the Republic of Turkey.

Celem niniejszego artykułu jest omówienie legalności przemocy zbrojnej między tureckimi siłami zbrojnymi a rządem syryjskim i podmiotami niepaństwowymi na terytorium Syrii, w tym kurdyjskimi siłami rebelianckimi. Zakres artykułu obejmuje tureckie operacje wojskowe prowadzone od 2016 do 2020 r. Po pierwsze, odnosimy się do kwestii, czy operacje tureckie były prowadzone w ramach ius ad bellum. Twierdzimy, że Republika Turcji naruszyła prawo międzynarodowe i dlatego nałożenie sankcji przez inne państwa oraz roszczenia Syrii o zaprzestanie naruszeń i odpowiednią restytucję są prawnie uzasadnione. Po drugie, operacje tureckie są klasyfikowane z perspektywy prawa regulującego międzynarodowe i niemiędzynarodowe konflikty zbrojne. Identyfikujemy normy prawa konfliktów zbrojnych i międzynarodowego prawa praw człowieka mające zastosowanie w tym kontekście. Ponadto w artykule przedstawione są wyjściowe ramy do dalszego badania charakteru domniemanych naruszeń oraz możliwych środków naprawczych dla ofiar naruszeń, które można przypisać Republice Turcji.