Filmowe przedstawienia otyłości – od krytyki do emancypacji

Abstract

Artykuł skoncentrowany jest na sposobach kształtowania społecznej świadomości dotyczącej problematyki otyłości przez media filmowe. Autorka podejmuje próbę refleksji nad zróżnicowanymi możliwościami oddziaływania w obrębie dwóch konwencji narracyjnych – fabularnej i dokumentalnej. Cel tekstu stanowi pokazanie zróżnicowanych sposobów ukazywania otyłości w filmie. Zawarta w szkicu panorama kładzie nacisk na następujące perspektywy: otyłość jako wyraz braku umiejętności zatroszczenia się o własne zdrowie, otyłość jako narzędzie społecznej stygmatyzacji, otyłość jako czynnik determinujący doświadczenie społeczne. Przedmiotem przeprowadzonej analizy są trzy filmy: Super Size MeMorgana Spurlocka, Grubasy Daniela Sancheza Arévalo i Raj: nadzieja Ulricha Seidla.

The paper focuses on the ways of shaping social awareness concerning the problem of obesity through film media. The author analyses different options of interacting within two narrative trends – a feature film and a documentary. The purpose of the text is to show varied ways of showing obesity in film. The presentation included in the paper focuses on the following perspectives: obesity as a sign of disability to care about one’s own health, obesity as a tool of social stigma, obesity as a factor determining social experience. The subject of analysis are three films: Super Size Meby Morgan Spurlock, Gordos by Daniel Sánchez Arévalo and Paradise: Hope by Ulrich Seidl.