„Jak opisać miasto, które nie jest z kamienia, ale z ciała?” Doświadczenie ruchu i dotyku w lekturze dwudziesto- i dwudziestopierwszowiecznych powieści miejskich jako szczególna forma flânerie

Abstract

Nawiązując do przedstawionej w 2011 roku przez Hansa Ulricha Gumbrechta koncepcji „czytania nastrojów”, autorka artykułu stawia tezę, iż możliwy jest odbiór literatury w sposób uwzględniający doznania taktylne i kinetyczne. Kategoria nastroju wraz z instrumentarium z obszaru geopoetyki w nieoczekiwany sposób zyskały na przydatności w 2020 roku, w obliczu wywołanych pandemią COVID-19 zmian w życiu mieszkańców miast. Lektura „ze względu na nastrój” dwóch narracji o mieście - Pani Dalloway Virginii Woolf oraz Londyn NW Zadie Smith - pozwala wnioskować o słuszności postawionej tezy.

With reference to the concept of „Stimmung-oriented reading” presented in 2011 by Hans Ulrich Gumbrecht, the author of this article advances a thesis that literature can be experienced in a way that includes such sensations as touch or movement. Category of Stimmung and instruments of geopoetics unexpectedly gained in usefulness in 2020, in terms of unprecedented changes in everyday lives of today’s city dwellers caused by COVID-19 epidemic. „Stimmung- oriented reading” of two city novels - Mrs Dalloway by Virginia Woolf and London NW by Zadie Smith - proves the thesis correct.