Mira Kubasińska – Career Development and Evolution of the Artistic Image in the Years 1963–1973

Abstract

Mira Kubasińska (1944-2005) was one of the most characteristic figures in female pop that appeared in the big beat era on the Polish scene. She was recognised because of her outstanding vocal abilities, natural gift for shaping lyrics, exceptional expression and an extraordinary sense of rhythm. Her artistic creation, completely devoid of stylisation, posing and mannerisms, fully reflected her temperament, philosophy of life and disregard for opportunistic attitudes. The peak of Kubasińska’s stage activity falls within the period of 1966-1973 and encompasses cooperation with bands led by her husband Tadeusz Nalepa - Blackout and Breakout. During that period, she released two solo albums (Mira and Ogień) and climbed to the top. Starting in the mid-1970s, the singer’s career suffered a serious blow, which was a result of Tadeusz Nalepa’s stylistic turn towards blues as well as the end of their marriage and a resulting personal crisis. This artist has not been the subject of scientific scrutiny as of yet, so this text aims to fill this gap. Apart from the biographical thread, the author attempts to analyse the singer’s oeuvre and describe the evolution of her artistic image. The text also presents a broader context of the circumstances on the Polish popular music scene in the 1960s and 1970s.

Mira Kubasińska (1944-2005) była jedną z charakterystyczniejszych postaci żeńskiej wokalistyki rozrywkowej jakie pojawiły się w erze big beatu na polskiej scenie. Wyróżniały ją niepospolite warunki wokalne, naturalny dar kształtowania frazy, wyjątkowa ekspresja oraz nadzwyczajne poczucie rytmu. Jej kreacja artystyczna, pozbawiona całkowicie stylizacji, pozerstwa, manieryzmu w pełni oddawała temperament, filozofię życia i brak akceptacji dla koniunkturalnych postaw. Szczytowy okres działalności estradowej Kubasińskiej przypada na lata 1966-1973 i obejmuje współpracę z zespołami kierowanymi przez jej męża Tadeusza Nalepę - Blackout i Breakout. W tym okresie wydała dwa albumy solowe (Mira i Ogień) i wspięła się na szczyt popularności. Poczynając od połowy lat 70. doszło do poważnego załamania kariery wokalistki, co było pochodną zwrotu stylistycznego jakiego dokonał Tadeusz Nalepa, koncentrując się na stylistyce bluesowej oraz rozpadu małżeństwa i kryzysu osobistego. Postać artystki dotychczas nie doczekała się opracowania naukowego, wobec czego niniejszy tekst ma na celu uzupełnienie wskazanej luki. Autor podejmuje w nim poza wątkiem biograficznym próbę analizy dorobku wokalistki i opisuje ewolucję jej wizerunku artystycznego, ukazuje również szerszy kontekst realiów panujących na polskiej scenie muzyki rozrywkowej w latach 60. i 70.