Tadeusz Słowikowski (1907-1993) – historyk oświaty i pionier współczesnej dydaktyki

Abstract

Praca przedstawia dzieje życia i twórczości Tadeusza Słowikowskiego (1907–1993), związanego z Krakowem wybitnego metodyka i dydaktyka historii. Początki działalności zawodowej Słowikowskiego, jako nauczyciela historii z czasem przybierały coraz bardziej naukowy charakter, czego wyrazem było podjęcie pracy najpierw na Uniwersytecie Jagiellońskim a z czasem w Wyższej Szkole Pedagogicznej w Krakowie, z którą związany był do końca swojej kariery naukowej. Za sprawą Słowikowskiego na WSP powstał Zakład Metodyki Nauczania Historii, który następnie przekształcono w Katedrę Metodyki Nauczania Historii. Jego twórczość w sposób znaczący wzbogacała polską historiografię o pozycje kształtujące postawy całych pokoleń polskich nauczycieli historii. W swojej macierzystej Uczelni Słowikowski pełnił szereg ważnych funkcji m. in.: Dziekana Wydziału Historyczno-Filologicznego oraz Dyrektora Instytutu Historii. Był mentorem i opiekunem setek studentów, którzy pod jego kierunkiem zdobywali kolejne stopnie naukowe. Jego osiągnięcia na niwie działalności naukowej i sprawowanych funkcji kierowniczych były wielokrotnie doceniane w postaci szeregu nagród i odznaczeń. Przyjęta w pracy metoda oparta została na badaniach archiwalnych. Szeroki kontekst twórczości Słowikowskiego odtworzony został na podstawie książek i artykułów jego autorstwa, literatury wspomnieniowej, opracowań naukowych oraz innych dokumentów życia społecznego. Postać Tadeusza Słowikowskiego dotychczas nie doczekała się biografii naukowej, dlatego niniejsza praca znacząco poszerza wiedzę o roli jaką odgrywał w latach swojej działalności nestor polskich dydaktyków historii.

The dissertation presents the life and work of Tadeusz Słowikowski (1907-1993), a prominent methodologist and didactician of history associated with Kraków. The beginnings of Słowikowski's professional activity as a history teacher became increasingly more scientific over time, which was reflected first at the Jagiellonian University and later at the Higher School of Pedagogy in Kraków, where he remained until the end of his scientific career. Thanks to Słowikowski, the Department of History Teaching Methodology was established at the HSP, which was later transformed into the Department of History Teaching Methodology. Słowikowski's work significantly enriched Polish historiography with the works which shaped the attitudes of entire generations of Polish history teachers. At his Alma Mater, Słowikowski held several important posts, such as Dean of the Faculty of History and Philology and Director of the Institute of History. He was a mentor and supervisor to hundreds of students who graduated under his guidance. His achievements in the field of scholarly activity and his managerial functions were repeatedly recognised in the form of numerous awards and distinctions. The method adopted in this work was based on archival research. The broad context of Słowikowski's work was reconstructed on the basis of books and articles written by him, memoirs, scholarly studies, and other documents of social life. The figure of Tadeusz Słowikowski has not yet been the subject of a detailed biography, and therefore this work significantly expands our knowledge of the role played by the doyen of Polish history didactics during his years of activity.