Narrative research on the identity of disabled people in Tibetan culture

Abstract

It’s a common view in academia that most disabled people have a negative identity. However, presented long-term anthropological investigation, showed that disabled people had a very positive identity in Tibetan culture. This article describes the stories of two disabled Tibetan individuals using the narrative method. In reference to these cases, the local religion is analyzed, which is an important factor that deeply influences the identity of disabled Tibetans.

W środowisku akademickim powszechnie sądzi się, że większość osób niepełnosprawnych przejawia negatywną tożsamość. Jednak prezentowane właśnie długoterminowe badania antropologiczne pokazują, że osoby niepełnosprawne w kulturze tybetańskiej przejawiają bardzo pozytywną tożsamość. Niniejszy artykuł prezentuje biografie dwóch osób niepełnosprawnych, opracowane na podstawie metod narracyjnych. Odwołując się do tej analizy przypadków, uwzględniona została miejscowa religia, która jest jednym z ważniejszych czynników głęboko wpływających na tożsamość tybetańskich osób niepełnosprawnych.