Legal Pluralisms, Legal Border Zones: Shar’ia Law and Trans-jurisdictional Migration in the United Kingdom

Abstract

The Shar’ia councils began as an informally operated arena for mediating and resolving familial disputes in accordance with the principles of Shar’ia law. This changed in 2008, when an application of the 1996 Arbitration Act allowed the Shar’ia councils’ decisions to become legally binding. In this paper, I will discuss new possibilities for the conceiving of this legally pluralistic field in terms of a jurisdictional border zone, wherein legal agents engage in trans-jurisdictional migration in pursuit of the best outcome. Framing the Shar’ia councils in this light can uncover the ways in which British Muslims have been strongly incentivized to turn to the Shar’ia councils while engaging in forum shopping and trans-jurisdictional border crossings in pursuit of the best outcomes.

Rady Szariatu powstały jako nieformalna płaszczyzna mediacji i rozwiązywania sporów rodzinnych według zasad szariatu. Zmiany nastąpiły w 2008 roku, kiedy zastosowanie Ustawy arbitrażowej z 1996 r. nadało decyzjom Rad Szariatu moc prawną. Artykuł rozważa możliwość nowego ujęcia tego pluralistycznego pola prawnego w kategoriach jurysdykcyjnego pogranicza, w obrębie którego prawnicy, dążąc do najlepszych wyników, uciekają się do trans-jurysdykcyjnej migracji. Ujmując Rady Szariatu w takim świetle można odkryć mechanizmy stwarzające wśród brytyjskich muzułmanów silną motywację, aby zwracać się do Rad Szariatu oraz przekraczać granice trans-jurydyczne w poszukiwaniu najlepszych rozstrzygnięć.