Przemoc w wychowaniu jako antywartość

Abstract

Przemoc w wychowaniu stosowana jest w celu zmuszenia dziecka do podporządkowania się woli wychowawcy, a przejawia się poprzez fizyczne i psychiczne krzywdzenie. Jednak najczęstsze motywy stosowania przez rodziców przemocy w wychowaniu dziecka stanowią swoistą w sobie sprzeczność. Biorąc bowiem pod uwagę, że wychowanie to proces kształtowania osobowości, w którym zawiera się m.in. ochrona dziecka przed rozmaitymi zagrożeniami i ograniczanie możliwości rozwoju negatywnych cech, jak również przekazywanie przez rodziców wartości i wzorów zachowań poprzez działanie także przykładem osobistym, to przemoc w wychowaniu jawi się na tym tle jako antynomia. W tym artykule przestawiam koncepcje dotyczące przyczyn stosowania przemocy oraz negatywne, odległe w czasie skutki dla rozwoju dziecka, wskazując, że używanie przemocy w wychowaniu – mimo czasem najszlachetniejszych nawet intencji rodziców – jest negatywnym wzorem, jaki rodzic przekazuje, przykładem antywartości oraz działaniem, które wpływa destrukcyjnie na rozwój młodego człowieka.

Violence in upbringing is used to force children to obey their parents / guardians and manifests itself in physical and mental abuse. However, the most common reasons for using violence in parenting are somewhat contradictory. Considering the fact that upbringing is a process of shaping personality, including protecting children from harm and limiting the risk of developing negative personality traits in children, as well as sharing values and behavioral patterns by parents, also by their example, violence in upbringing seems to be an antinomy. In this article I am going to present possible reasons of using violence and show negative, long-term consequences of violence for child’s development, arguing that using violence in upbringing – despite even the best intentions of parents – is a bad example given to children and a negative value, adversely affecting the development of a young human being.