Métaphore en tant que déviation sémantique

Abstract

Metafora poetycka, jako niewłaściwe użycie wyrazów w kontekście /który jest tu zawężony do najbliższego kontekstu słownego/ jest potraktowana jako odchylenie od normy użycia tych wyrazów na płaszczyźnie semantycznej. Analiza składnikowa poszczególnych elementów metafory wskazuje na rodzaj dewiacji; pozwala wyeksponować semy relewantne dla danych znaczeń w danym kontekście i tym samym wyznacza kierunek przesunięcia użytych znaczeń i zmiany przez nie pól semantycznych. Znaczenie metafory może być zrekonstruowane w oparciu o analizę składnikową znaczeń jej elementów użytych w danym kontekście, w wyniku wzajemnego oddziaływania na siebie cech dystynktywnych tychże znaczeń, z pominięciem klasyfikacji znaczeń słów na pierwotne, wtórne, itp. Znaczenie jest bezpośrednio związane z kontekstem. Przyjęty punkt widzenia na metaforę jako jednostkę semantyczną, powstała, w wyniku wzajemnej reorganizacji semów— elementów budujących metaforę, umożliwia jednocześnie krytyczne spojrzenie na tradycyjne pojęcia substytucji, porównania, itp. mające w dotychczasowej literaturze swój udział w eksplikacji tego tropu.