Wpływ metali ciężkich na aktywność wybranych enzymów lizosomowych w wątrobie i nerkach królików

Abstract

Celem pracy było określenie wpływu wybranych metali ciężkich [Cu, Zn, Cd, Pb] na aktywność modelowych hydrolaz lizosomowych w wątrobie i nerkach królików, a mianowicie fosfatazy kwaśnej, (β-galaktozydazy, lipazy lizosomowej i katepsyn D i L. Materiał eksperymentalny stanowiły losowo wybrane samce królików rasy Nowozelandzkiej Białej, którym podawano chlorek określonego metalu przez 4 lub 14 dni. Po uśmierceniu królików otrzymywano homogenaty wątroby i nerki, z których uzyskano supernatanty frakcji lizosomowej. Oznaczano w nich aktywność hydrolaz, a także poziom białka całkowitego, Statystycznej interpretacji istotności zaobserwowanych zmian dokonano poprzez analizę wariancji wieloczynnikowej.

Uzyskane wyniki sugerują, że zastosowane w doświadczeniu metale ciężkie mogą modulować aktywność badanych hydrolaz lizosomowych w wątrobie i nerkach królików, zależnie od rodzaju enzymu, czasu podawania kationów i rodzaju obserwowanego organu. Można przypuszczać, że poprzez zmianę swej aktywności, tak hepatocyty jak i komórki nerek ujawniły pod wpływem iniekcyjnie wprowadzonych metali określoną reakcję adaptacyjną.

Charakterystyka pracy w języku angielskim (maks. 1000 znaków) The aim of the study was to determine the effect of selected heavy metals [Cu, Zn, Cd, Pb] on the activity model lysosomal hydrolases in the rabbits’ liver and kidneys, namely acid phosphatase, β-galactosidase, lipase and lysosomal cathepsin D and L. The material were randomly selected experimental males of the New Zealand White rabbits race, which obtained particular metal chloride for 4 or 14 days. After killing rabbits, liver and kidney homogenates were prepared and supernatant lysosomal fraction were obtained. Hydrolase activity and the level of total protein were determined. The interpretation of statistical significance of observed changes were made by multifactorial analysis of variance.

Celem pracy było określenie wpływu wybranych metali ciężkich [Cu, Zn, Cd, Pb] na aktywność modelowych hydrolaz lizosomowych w wątrobie i nerkach królików, a mianowicie fosfatazy kwaśnej, (β-galaktozydazy, lipazy lizosomowej i katepsyn D i L. Materiał eksperymentalny stanowiły losowo wybrane samce królików rasy Nowozelandzkiej Białej, którym podawano chlorek określonego metalu przez 4 lub 14 dni. Po uśmierceniu królików otrzymywano homogenaty wątroby i nerki, z których uzyskano supernatanty frakcji lizosomowej. Oznaczano w nich aktywność hydrolaz, a także poziom białka całkowitego, Statystycznej interpretacji istotności zaobserwowanych zmian dokonano poprzez analizę wariancji wieloczynnikowej.

Uzyskane wyniki sugerują, że zastosowane w doświadczeniu metale ciężkie mogą modulować aktywność badanych hydrolaz lizosomowych w wątrobie i nerkach królików, zależnie od rodzaju enzymu, czasu podawania kationów i rodzaju obserwowanego organu. Można przypuszczać, że poprzez zmianę swej aktywności, tak hepatocyty jak i komórki nerek ujawniły pod wpływem iniekcyjnie wprowadzonych metali określoną reakcję adaptacyjną.

Charakterystyka pracy w języku angielskim (maks. 1000 znaków) The aim of the study was to determine the effect of selected heavy metals [Cu, Zn, Cd, Pb] on the activity model lysosomal hydrolases in the rabbits’ liver and kidneys, namely acid phosphatase, β-galactosidase, lipase and lysosomal cathepsin D and L. The material were randomly selected experimental males of the New Zealand White rabbits race, which obtained particular metal chloride for 4 or 14 days. After killing rabbits, liver and kidney homogenates were prepared and supernatant lysosomal fraction were obtained. Hydrolase activity and the level of total protein were determined. The interpretation of statistical significance of observed changes were made by multifactorial analysis of variance.

The results suggest that applied heavy metals may modulate the activity of lysosomal hydrolases tested in the liver and kidneys of rabbits, depending on the type of enzyme, time of administration and kind of organ. One can assume that by changing its activity, hepatocytes and kidney cells revealed an adaptive response to peritoneal introduced metal ions.