Time Perspective and Self-Esteem: Negative Temporality Affects the Way We Judge Ourselves
Oglądaj/ Otwórz
Autor:
Ortuño, Victor E. C.
Vásquez Echeverría, Alejandro
Źródło: Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. 152, Studia Psychologica 6 (2013), s. [109]-125
Język: en
Słowa kluczowe:
time perspectiveself-esteem
motivation
structural equation modelling
perspektywa czasu
samoocena
motywacja
modelowanie strukturalne
Data: 2013
Metadata
Pokaż pełny rekordOpis:
Dokument cyfrowy wytworzony, opracowany, opublikowany oraz finansowany w ramach programu "Społeczna Odpowiedzialność Nauki" - modułu "Wsparcie dla bibliotek naukowych" przez Ministerstwo Nauki i Szkolnictwa Wyższego w projekcie nr rej. SONB/SP/465103/2020 pt. "Organizacja kolekcji czasopism naukowych w Repozytorium UP wraz z wykonaniem rekordów analitycznych".Streszczenie
Time Perspective is the process by which people categorize, archive and recover personal
and social experiences through temporal frames (past, present, and future), influencing
various aspects of human behaviour and cognition. It was proposed that it is related to selfesteem,
though until now the main approach when exploring this relation was correlational.
In this study, we explore a structural equation model of Time Perspective’s association with
Self-Esteem. The sample was composed of 474 undergraduate students with a mean age of 19
years. The final model presented a high predictive power of Self-Esteem (R2 = .39, p < .001) and
good fit indices (x2/df = 2.1, CFI = .94, GFI = .91, RMSEA = .05) with two temporal dimensions
entering the model: Past Negative (βSelf-Esteem.PastNegative = -.52, p < .001) and Future-Negative
(βSelf-Esteem.FutureNegative = -.17, p < .001) showing that negative affects of time dimensions
(rather than positive ones) are more related to Self-Esteem. Results are discussed in relation
to Self-Esteem and TP literature. Perspektywa czasowa jest procesem, dzięki któremu ludzie kategoryzują, archiwizują oraz
odzyskują doświadczenia osobiste i społeczne z wykorzystaniem ram temporalnych (przeszłych,
teraźniejszych i przyszłych) mających wpływ na różne aspekty ludzkiego zachowania
i poznania. Dotychczas postulowano już istnienie związku między perspektywą czasową a samooceną,
jednak metodologia poznawania go miała głównie charakter korelacyjny. W niniejszym
badaniu zgłębiono model równań strukturalnych w odniesieniu do związku między perspektywą
postrzegania czasu a samooceną. W skład próby badawczej weszło 474 studentów
o średniej wiekowej 19 lat. Wypracowany model końcowy pokazał istotną predyktywność
wysokiej samooceny (R2 = .39, p < .001) oraz wskaźniki dobrego dopasowania (x[2]/df = 2.1,
CFI = .94, GFI = .91, RMSEA = .05) w powiązaniu z dwoma wymiarami temporalnymi wchodzącymi
do modelu: Przeszłością Negatywną (βSamoocena.PrzeszłośćNegatywna = -.52, p < .001)
oraz Przyszłością-Negatywną (βSamoocena.PrzyszłośćNegatywna = -.17, p < .001). Wskazano, iż negatywne
afekty wymiarów czasu (w przeciwieństwie do pozytywnych) są bardziej związane
z samooceną. Wyniki zostały omówione zarówno w odniesieniu do zagadnienia samooceny,
jak i literatury dotyczącej perspektywy postrzegania czasu.