Co dzieci wiedzą o emocjach
Oglądaj/ Otwórz
Autor:
Górecka-Mostowicz, Barbara
Wydawca:
Wydawnictwo Naukowe Akademii Pedagogicznej, Kraków
ISBN: 83-7271-316-2
ISSN: 0239-6025
Język: pl
Słowa kluczowe:
emocje u dziecisamoświadomość
Data: 2005
Metadata
Pokaż pełny rekordStreszczenie
Koncepcja rozwoju poznawczej reprezentacji emocji przedstawiona w niniejszej pracy jest efektem moich długoletnich
poszukiwań badawczych, teoretycznych i empirycznych. Przedmiotem dociekań i analiz uczyniłam problematykę
reprezentowania, przechowywania i przypominania wiedzy o emocjach przez dzieci w wieku przedszkolnym i młodszym
szkolnym (do końca okresu nauczania początkowego).
Celem książki jest próba poznania, jaka jest jakość i dynamika rozwoju reprezentacji emocji u dzieci, co stanowi
próbę zapełnienia luki w badaniach psychologicznych i pedagogicznych nad tym zagadnieniem. W niniejszym opracowaniu
starałam się dokonać analizy procesów poznawczych tworzących reprezentację oraz wyróżnić poziomy tejże
reprezentacji, z uwzględnieniem osiągnięć rozwojowych. Dążyłam do stworzenia nowego sposobu badania i analizowania
poznawczej reprezentacji emocji. Poszukiwałam odpowiedzi na pytanie: co dzieci wiedzą o emocjach i jak wiedza ta
zmienia się w ontogenezie? Dlatego też, między innymi, badane dzieci porównywałam z osobami dorosłymi.
Niewątpliwie w ostatniej dekadzie XX wieku nastąpił intensywny rozwój teorii i badań nad emocjami. Formułowane są
zarówno pytania
0 naturę emocji, jak również o związek emocji z procesami poznawczymi: spostrzeżeniami, uwagą, pamięcią, jak i
językiem, motywacją poznawczą
i uczeniem się jednostki. W badaniach nad emocjami zdecydowanie dominuje paradygmat kognitywny wyjaśniający naturę
emocji z perspektywy udziału w ich powstawaniu procesów poznawczych. W pracy odwołałam się do modelu reprezentacji
emocji skonstruowanego przez Maruszewskiego i Ścigałę (1998) w badaniach nad dorosłymi. W modelu tym reprezentacja
emocji jest wielopoziomowa, każdy z poziomów wiąże się z innym rodzajem kodów.
Przedmiotem moich badań była próba uchwycenia zmian rozwojowych w zakresie reprezentacji emocji, w obrębie tychże
kodów. Każdy z kodów połączony jest ze sobą procesami rekodowania, dlatego leż bezpośrednim przedmiotem badań był
rozwój tych procesów. W kodach reprezentacji są aktywizowane, rejestrowane lub generowane informacje na temat
wyrazów mimicznych i pantomimicznych, pobudzenia fizjologicznego, aktywizacji sieci poznawczo-skojarzeniowej i
pojęciowej dotyczącej różnorodnych zjawisk emocjonalnych.
W rozdziale pierwszym omówiłam ważniejsze koncepcje psychologicznych badań nad emocjami. Przedstawiłam przede
wszystkim koncepcje wywodzące się z kręgu psychologii poznawczej, starając się jednocześnie wskazać źródła
poznawczej reprezentacji emocji. Są to te koncepcje, które przypisują główną rolę w aktualizowaniu emocji procesom
tzw. oceny poznawczej (Lazarus 1991, Izard 1991, 1992 i in.).
W rozdziale drugim określiłam strukturę i kierunki rozwoju reprezentacji oraz czynniki warunkujące przechodzenie od
podstawowej reprezentacji do coraz wyższych jej poziomów. W rozdziale tym omówiłam również procesualny charakter
przetwarzania informacji o emocjach i mechanizmy tworzenia wiedzy na ich temat.
Założenia i hipotezy badawcze oraz przebieg eksperymentu przedstawiłam w rozdziale trzecim, zaś analizę wyników
badań w rozdziale czwartym. Osobami badanymi były dziewczynki w wieku przedszkolnym oraz studentki.
Badanie reprezentacji emocji na różnych poziomach i okresach rozwojowych ma niewątpliwie walory poznawcze, prowadzi
bowiem do powstania nowej wiedzy. Istotne są również korzyści praktyczne; wnioski z badań mogą zostać wykorzystane w
pracy przede wszystkim przez pedagogów i psychologów, jak również terapeutów i rodziców. Implikacje pedagogiczne
wynikające z przeprowadzonych analiz przedstawiłam w rozdziale piątym. Tutaj też wiele uwagi poświęciłam omówieniu
technik służących projektowaniu sytuacji edukacyjnych, mających na celu rozpoznawanie emocji przez dzieci u siebie i
innych, jak również adekwatne ich nazywanie i coraz szersze pojmowanie. Omówiłam też zagadnienia poświęcone
rozwijaniu komunikacji emocjonalnej. Sądzę, że istotną rolę w tejże komunikacji odgrywa uświadomienie sobie ważności
okazywanych uczuć w inicjowaniu i podtrzymywaniu kontaktów społecznych.
Opracowanie zamyka podsumowanie będące syntezą interpretacji wyników badań i wynikających z nich przesłanek dla
praktyki pedagogicznej, z uwzględnieniem aspektu poznawczego, lingwistycznego, komunikacyjnego i terapeutycznego.
Sądzę, że niniejsza publikacja przyczyni się do lepszego określenia elementów poznawczych tworzących reprezentację
emocji u dzieci. Wiedza o tym, jak dzieci interpretują swoje przeżycia emocjonalne, w jaki sposób wpisują je we
własne doświadczenia oraz jak wykorzystują w poznawaniu świata, jest nadal nie rozpoznana.