Porządkowanie chaosu - ujawnianie struktur

Abstract

Porządkowanie chaosu jest poszukiwaniem reguły-jej uwidacznianiem. Podstawową cechą tytułowych struktur jest ich migotliwość, której ślady pokazuje w swoich pracach. Choć opieram się na matematyce, a same struktury mają geometryczny charakter, jednocześnie krytykuje niewystarczalność skodyfikowanego języka matematyki . Zakładam, że istnieje matematyczność, którą może uchwycić sztuka. Celem mojej pracy jest nadanie formy nie posiadającym wizerunku zasadom, niedostępnym doświadczeniu ze względu na stopień abstrakcji, a także ujawnianie geometrycznych form obecnych w świecie fizycznym ale trudno lub pośrednio obserwowalnym. Centralną część pracy stanowi jedenaście obrazów i obiektów. Wszystkie należą do szeroko rozumianej abstrakcji geometrycznej i abstrakcji percepcyjnej . Prace w większości bazują na tzw. powierzchniach minimalnych. Matematycznie powierzchnia minimalna to powierzchnia o średniej krzywiźnie równej zero. Tak prosty opis zawiera w sobie bogactwo interdyscyplinarnych struktur (obecnych w biologii, fizyce, chemii, stosowanych w architekturze i dizajnie). W skład cyklu wchodzą : Przestrzeń wewnątrz elipsy, Powierzchnia II, Tunelowanie helikoidy , Hecatohedron w drodze do osobliwości, Struktura z wnętrza żyroidy, Tryptyk powierzchnie minimalne, Błękitna żyroida, Torus i helikoida , Torus i helikoida obiekt . Teoretyczna część pracy skupia się na kontekstach artystycznym i filozoficznym, pierwszym z nich jest abstrakcja geometryczna, drugim wizualizm w ujęciu fenomenologii oraz Platonizm matematyczny.

Ordering chaos means searching for a principle and bringing it to light. The basic feature of the title structures is their flickering, the traces of which I show in my works. Although I rely on mathematics, and the structures themselves are geometric in nature, at the same time I criticise the inadequacy of the codified language of mathematics. I assume that there is a mathematicality that can be captured by art. The aim of my work is to give form to principles that have no image; that are inaccessible to the experience due to their degree of abstraction, as well as to reveal the geometric forms that are present in the physical world but hardly or indirectly observable. The central part of the work consists of eleven images and objects. They all belong to the broadly understood geometric abstraction and perceptual abstraction. Most of the works are based on the so-called minimal surfaces. Mathematically, a minimal surface is a surface of zero mean curvature. Such a simple description contains in itself a wealth of interdisciplinary structures (present in biology, physics, and chemistry, and used in architecture and design).The cycle consists of: Space inside an ellipse, Surface II, Tunnelling of a helicoid, Hecatohedron on the way to peculiarity, Structure from within a gyroid, Triptych Minimal surfaces, Blue gyroid, Torus and helicoid, Torus and helicoid object. The theoretical part of the work is focused on the artistic and the philosophical contexts, the first of which is geometric abstraction, the second is visualism in the phenomenological aoproach and Mathematical Platonism.