Przestrzenne zróżnicowanie miast średniej wielkości w Polsce wg dojazdów do pracy
View/ Open
Author:
Panecka-Niepsuj, Monika
xmlui.dri2xhtml.METS-1.0.item-citation: Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. 193, Studia Geographica 9 (2015), s. [83]-95
xmlui.dri2xhtml.METS-1.0.item-iso: pl
Subject:
dojazdy do pracymierniki mobilności
migracje wahadłowe
strefa dojazdów do pracy
commuting to work
mobility measures
shuttle migrations
commuting area
Date: 2015
Metadata
Show full item recordAbstract
Skuteczne zarządzanie i planowanie rozwoju miast wymaga uwzględniania coraz mocniejszych
powiązań pomiędzy miastami i ich zapleczem. Obecne tendencje sprawiają, że nie można
spoglądać na miasta jako odrębne jednostki funkcjonalne. Część funkcji miasta, przekracza
bowiem jego granice administracyjne. W związku z tym wokół niemal każdego miasta
tworzy się strefa z gęstymi powiązaniami, która wraz z miastem tworzy funkcjonalny obszar
miejski. Oddziaływanie każdego miasta jest wprost proporcjonalne do jego wielkości i rangi,
natomiast odwrotnie proporcjonalne do odległości. Powiązania między miastem i jego otoczeniem
określane są za pomocą powiązań funkcjonalnych, tj. dojazdów do pracy, edukacji,
usług itp. Te przemieszczenia wahadłowe nabierają coraz większego znaczenia praktycznego,
przy tworzeniu planów zagospodarowania przestrzennego, polityk transportowych
i strategii mobilności. Autorka ukazuje przestrzenne zróżnicowanie miast średniej wielkości
w Polsce pod względem wielkości dojazdów do pracy. Badanie opiera się na miernikach określających
migracje wahadłowe były to: współczynniki wyjazdów, przyjazdów, salda przepływów
oraz ilorazu przepływów. Polacy są mobilnym narodem. Co czwarty mieszkaniec Polski
dojeżdża do pracy poza gminę swojego zamieszkania. Miasta średnie pozostają w cieniu dużych
pod względem atrakcyjności ich rynków pracy. Największe przepływy ludności z miast
średniej wielkości notuje się w granicach największych aglomeracji, na co zasadniczy wpływ
ma bliskość wielu miast oraz dogodne połączenia między nimi. Jednostki te odznaczają się
ujemnym saldem przepływów, podczas gdy w obszarach peryferyjnych saldo to dla miast
średnich cechuje się dodatnimi wartościami. Effective management and planning of urban development requires taking into account links
between cities and their backends, which are stronger and stronger. Current trends indicate
that we should look at the city as a distinct functional unit. Some of its functions cross administrative
borders. Consequently, a dense zone of influence is formed around each city.
This zone, together with the inner city, creates a functional urban area. The impact of each
city is proportional to its size and importance, and inversely proportional to the distance
from it. The relationship between the city and its surroundings is determined using functional
links, for example commuting to work, education, services, etc. In fact, these shuttle migration
is gaining ever greater practical importance in providing foundation for land-use planning,
transport policy or strategy. The aim of the article was to show the spatial differentiation of
medium-sized cities in Poland in terms of commuting. The study is based on measures concerning
shuttle migrations. The analysis uses indices of departures, arrivals, the balance of
flows and the quotient factor too. Poles are a mobile nation. One in four inhabitant commutes
to work outside the municipality of their residence. Medium-sized cities remain in the shade
of large cities in terms of their labour market attractiveness. The largest flows of population
to/from medium-sized cities are noted within the largest ones, which have a considerable
number of urban units and easy access to them. These medium cities show negative balance
of everyday flows, while in remote areas the saldo is positive.