„Homo Ludens z Książką”, czyli wokół „Lektur nadobowiązkowych” Wisławy Szymborskiej
View/
Author:
Tarnogórska, Maria
xmlui.dri2xhtml.METS-1.0.item-citation: Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. 353, Studia Poetica 10 (2022), s. [92]-104
xmlui.dri2xhtml.METS-1.0.item-iso: pl
Subject:
Wisława Szymborskaludyczny styl lektury
lekturopisanie
kurioza
nonsens
Wisława Szymborska
ludic style of reading
curiosities
nonsense
Date: 2022
Metadata
Show full item recordAbstract
Artykuł stanowi analizę praktyk czytelniczych stosowanych przez Wisławę Szymborską w ramach tak zwanych lektur 
nadobowiązkowych. Zgromadzony w obszernym tomie zbiór książkowych quasi-recenzji reprezentuje twórczość ludyczną, 
której źródłem jest właściwy poetce - miłośniczce kuriozów i nonsensowego humoru - zmysł dziwności. Celem lektury, 
obejmującej różnorodne pod względem tematycznym i gatunkowym teksty (podręcznik bukieciarstwa czy popularny 
poradnik Jak mieszkać wygodniej sąsiaduje tu z Próbami de Montaigne’a czy z Aforyzmami Nietzschego), jest zatem 
poszukiwanie w nich niezwykłych szczegółów, komicznych paradoksów czy zaskakujących faktów i zdarzeń. Czytaniu 
Szymborskiej, podporządkowanemu poetyce wyrafinowanej zabawy, wydaje się patronować zarówno idea dawnych gabinetów 
osobliwości, której odpowiednikiem w przypadku
rzeczywistości książkowej staje się swoista, odzwierciedlająca kierunek lektury Bibliotheca Curiosa, jak i 
Tuwimowska zasada cicer cum caule, określająca podstawę stworzonej przez poetę kolekcji „niepotrzebnych 
wiadomości”. This article is an analysis of Wisława Szymborska’s style of reading used by the poet in her quasi-reviews 
collected in Lektury nadobowiązkowe [Non-compulsory readings]. The ludic poetics of the book is closely related to 
the author’s inclination towards curiosity and nonsense humour which expresses her typical “sense of oddness”. The 
aim of the reading is thus to reveal in radically diverse texts (a floristic compendium or a popular guidebook How 
to live more comfortably side by side with Montaigne’s Essays or Nietzsche’s Aphorisms) some uncommon details, 
humorous paradoxes and unexpected facts and incidents. Szymborska’s way of reading, animated by the spirit of a 
sophisticated play, has also its source in the historic concept of cabinets of curiosities, reflected here in the 
Bibliotheca Curiosa as well as in Julian Tuwim’s device cicer cum caule structuring his famous collection of 
“useless knowledge”. 

