The Birth of Inclusive Studies from the Spirit of Critical Art. Disability in the Arts as the Inspiration for Practical Realization of Applied Social Arts Idea

Abstract

The text is started with a discussion on the examples of Polish video installations, which tackle the issue of disability, followed by a description of the ways of its interpretation. In connection with assessing the most known means of conception as insufficient or inappropriate, the author presents a survey, which can allow for an assessment of the way of treating disability in modern art. At the same time the criticism leads to a conclusion that there is a need ot ask people with disabilities about a reaction to this kind of art, especially including the disabled people who are creatively active. Such an enquiry would empower people with disabilities and was an attempt to reach beyond discourses of perceiving disabilities by non-disabled people. The reflection on the empowering tendencies and creativity of disabled people lead to the final conclusion on the need to create the integrative inclusive studies Communication - Project - Social Inclusion, during the course of which people with disabilities would work together with non-disabled people on the tasks connected with communicating and projecting in digital technologies. Connecting the creative effort and practical profession learning would realize the concept of Applied social arts and also an example of “coexistence of free subjects”.

Tekst rozpoczyna omówienie przykładów polskich instalacji wideo, które poruszają temat niepełnosprawności oraz przedstawienie sposobów ich interpretowania. W związku z oceną najbardziej znanych sposobów koncepcji jako niewystarczających albo niewłaściwych, zaprezentowana zostaje ankieta, która pozwolić może na ocenę sposobu traktowania niepełnosprawności w sztuce współczesnej. Jednocześnie krytyka prowadzi do wniosku o potrzebie zapytania o reakcje na taką sztukę osób z niepełnosprawnościami, ze szczególnym uwzględnieniem niepełnosprawnych aktywnych twórczo. Zapytanie taki upodmiotowiałoby osoby z niepełnosprawnościami i było próbą wykroczenia poza dyskursy determinujące widzenie niepełnosprawności przez osoby pełnosprawne. Refleksje o tendencji upodmiotawiającej i o twórczości niepełnosprawnych prowadzą do ostatecznego wniosku o potrzebie powołania integracyjnych studiów włączeniowych Komunikacja – Projektowanie – Włączenie społeczne, podczas których osoby z niepełnosprawnościami i pełnosprawne wspólnie pracowałyby nad zadaniami związanymi z komunikowaniem i projektowaniem w technikach cyfrowych. Połączenie wysiłku twórczego i praktycznej nauki zawodu byłoby realizacją koncepcji stosowanych sztuk społecznych a zarazem przykładem „współprzebywania wolnych podmiotów”.