Los sustitutos eufemísticos y disfemísticos para nombrar al inmigrante y a la inmigración en los textos informativos

Abstract

This text provides a brief analysis of the informative discourse related to the concept of immigration and an immigrant. It focuses on the vocabulary applied to replace the aforementioned terms with several euphemistic or disfemistic substitutes. The corpus is based on the numerous articles from virtual press (elpais.es, elmundo.com, eldiario.es) of the period from March to October 2018, which were divided into two groups. One group of these texts describes the terrifying and disastrous situation of the people who come to a host country by sea or land. The other one comments on the situation of the lives of the newcomers’ lives, compares it with the local citizens’ situation and highlights the threat the immigrants pose to the country they came to. In texts of the first group whose aim is to awake compassion and pain in the readers there are various euphemisms applied. In the other texts, we observe more dysphemisms that underscore the illegality of the people who come in search of a better life. The article, divided into two fundamental parts that indicate the examples of euphemisms and dysphemisms, aims to present the strategy of those responsible for transmitting the information to manipulate the emotions and attitudes of the societies that encounter with the new and growing phenomenon of immigration.

Niniejszy tekst podejmuje próbę analizy dyskursu informacyjnego stosowanego w artykułach prasowych opisujących zjawisko imigracji oraz przedstawiających postać samego imigranta. Autorka skupia się na licznych w tego rodzaju tekstach wyrażeniach eufemistycznych lub dysfemistycznych zastępujących jednoznaczną i kluczową terminologię. Artykuły zbierane na przestrzeni kilku miesięcy roku 2018 (od marca do października) pojawiające się w hiszpańskiej prasie internetowej (elpais.es, elmundo.com, eldiario.es), utworzyły korpus do dalszej, szczegółowej analizy konkretnych wyrażeń leksykalnych, która umożliwiła podzielenie tych tekstów na dwie grupy. Pierwsza z nich donosi o dramatycznej sytuacji w jakiej znajdują się ludzie przybywający do wybranego kraju docelowego czy to drogą morską czy lądową; druga natomiast skupia się na przedstawieniu sytuacji osób już osiedlonych w danym kraju, porównuje ich poziom życia społecznego z poziomem życia obywateli konkretnego miejsca oraz podkreśla zagrożenie jakie wynika z ciągle rosnącej fali migracji. Również językowo te teksty różnią się od siebie. Pierwsze z nich cechuje wysoki poziom zastosowanych tam wyrażeń eufemistycznych, które mają na celu wzbudzenie żalu i współczucia u czytelników. Druga grupa tekstów podkreśla nielegalność migracji, co wzbudza lęk i niepokój. Autorka, przytaczając wiele przykładów eufemizmów i dysfemizmów, stara się przyjrzeć taktyce osób odpowiedzialnych za przekazywanie prawdziwych i rzetelnych informacji w kreowaniu postaw społecznych w krajach, które przyjmują wielu imigrantów oraz dostrzec w jaki sposób, za pomocą używanych sformułowań, manipulują oni emocjami czytelników.