SPAIN AND THE REBORN POLISH REPUBLIC 1918-1921: Political affairs, territorial disputes and ethnic minorities
Author:
Peiró, Ángel López
xmlui.dri2xhtml.METS-1.0.item-advisor:
Wołos, Mariusz
xmlui.dri2xhtml.METS-1.0.item-iso: en
Subject:
SpainSecond Polish Republic
Poland's independence
Great War
territorial disputes
Hiszpania
II Rzeczpospolita
niepodległość Polski
Wielka Wojna
spory terytorialne
Date: 2024-12-02
Metadata
Show full item recordDescription:
Uniwersytet Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie. Wydział Nauk Humanistycznych. Instytut Historii i Archiwistyki. Rozprawa doktorska - promotor: prof. dr hab. Mariusz Wołos.Abstract
World War I-time leading Spanish politicians and Spanish newspapers were in favour of Poland's independence.
However, there were differences, particularly between Germanophile and pro-Entente Spaniards, regarding the
extension, functioning and patronage or alliances that this new state should have. Reborn Poland and Spain
initiated diplomatic relations in May 1919 and from the Spanish legation in Warsaw, diplomats paid a lot of
attention to all the conflicts the new state faced with neighbouring states to establish its borders and detailly
analysed these conflicts for Spain's State Ministry. The Polish-Lithuanian conflict over Vilna, because of Spain's
planned participation in a League of Nations contingent to the disputed region, and, into a much lesser extent, the
Gdańsk question, affected Spanish diplomacy directly. The Polish-Soviet War generated a lot of concern in Spain due
to fears of an increase of Bolshevik influence in the country, where there was already internal social unrest. The
episodes of anti-Jewish violence in Poland in the aftermath of the Great War generated a great repercussion in
Spain, where there was in this period a pro-Jewish movement, and damaged the reputation of the new Polish state in
the Iberian country. W czasie I wojny światowej czołowi hiszpańscy politycy i hiszpańskie gazety opowiadały się za niepodległością
Polski. Istniały jednak różnice, zwłaszcza między Hiszpanami germanofilami a Hiszpanami popierającymi Ententę,
dotyczące rozszerzenia, funkcjonowania i patronaty lub sojuszów, jakie powinno mieć to nowe państwo. Odrodzona
Polska i Hiszpania nawiązały stosunki dyplomatyczne w maju 1919 r., a dyplomaci z hiszpańskiego przedstawicielstwa
w Warszawie poświęcali wiele uwagi wszystkim konfliktom, jakie nowe państwo polskie napotykało z sąsiednimi
państwami w celu ustalenia swoich granic i szczegółowo analizowali te konflikty dla hiszpańskiego Ministerstwa
Stanu.
Polsko-litewski konflikt o Wilno, ze względu na planowany udział Hiszpanii w kontyngencie Ligi Narodów w spornym
regionie, oraz, w znacznie mniejszym stopniu, kwestia Gdańska, miały bezpośredni wpływ na hiszpańską dyplomację.
Wojna polsko-radziecka wzbudziła duże zaniepokojenie w Hiszpanii, ze względu na obawy o wzrost wpływów bolszewików w
kraju, gdzie już wcześniej panowały wewnętrzne niepokoje społeczne.
Epizody antyżydowskiej przemocy w Polsce po Wielkiej Wojnie wywołały wielkie reperkusje w Hiszpanii, gdzie w tym
okresie istniał ruch prożydowski, i zaszkodziły reputacji nowego państwa polskiego w kraju iberyjskim.