Wpływ czynników chemicznych i fizycznych na zawartość glutationu zredukowanego (GSH) i utlenionego (GSSG) w niektórych narządach Rana esculenta L. w okresie zimowania
Oglądaj/ Otwórz
Autor:
Dziubek, Karol
Wydawca:
Wydawnictwo Naukowe Wyższej Szkoły Pedagogicznej, Kraków
ISBN: 83-87513-19-9
ISSN: 0239-6025
Język: pl
Słowa kluczowe:
glutationżaba wodna
hibernacja
Data: 1998
Metadata
Pokaż pełny rekordStreszczenie
U dojrzałych płciowo samców Rana esculenta L. w okresie zimowania
oznaczano poziom GSH w mózgu, sercu, wątrobie, nerkach po podaniu
insuliny oraz estru monoetylowego glutationu, a także w sercu,
nerkach i wątrobie po podaniu allopurynolu, jak również w mózgu, wątrobie,
nerkach i skórze po naświetlaniu UVA.
Podanie insuliny płazom adaptowanym do temperatury 14°C spowodowało
wyraźny spadek ilości glukozy w surowicy krwi i równoczesny
wzrost zawartości GSH w badanych narządach. Na podstawie uzyskanych
wyników sugeruje się, że poziom GSH w badanych narządach w okresie
zimowania jest odwrotnie proporcjonalny do poziomu glukozy.
W tych samych narządach u 70 dojrzałych płciowo samców R. esculenta
L. również pochodzących z okresu zimowania wykazano, że podanie
estru monoetylowego glutationu płazom przebywającym w temperaturze
4°C nie zmieniło poziomu GSH w przeciwieństwie do płazów
adaptowanych do temperatury 14°C. U tych ostatnich stwierdzono
statystyczny wzrost ilości GSH w mózgu po 12 godz., wątrobie po 12
i 24 godz., nerkach i sercu po 4, 12 i 24 godz. od momentu podania estru
monoetylowego glutationu. Po 48 godz. od podania estru monoetylowego
glutationu zawartość GSH powróciła do wartości zbliżonych do kontroli.
W pracy wykazano, że można manipulować poziomem GSH u badanych
płazów w okresie zimowania przez zmianę temperatury i przez podanie
substratu GSH.
Zaadaptowanie żab do wyższej temperatury (14°C) w okresie zimowania
i podanie allopurynolu spowodowało wzrost zawartości GSH
w sercu, nerkach i wątrobie. Nie wykazano takiego wzrostu u płazów
przebywających w temperaturze zimowiska (4°C). Na podstawie uzyskanych
wyników sądzi się, że allopurynol korzystnie wpływa na zawartość
GSH w badanych narządach żaby wodnej.
Również w okresie zimowania badane płazy adaptowano do temperatury
14°C i naświetlano UVA przez 70 min. i 140 min. U badanych płazów
oznaczano zawartość GSH w mózgu, wątrobie, nerkach i skórze po
upływie 12 i 48 godzin od momentu zakończenia ekspozycji żab na UVA.
Po 12 godzinach w obydwóch grupach eksponowanych na UVA stwierdzono
statystyczny spadek zawartości GSH, natomiast po 48 godzinach
powrót do wartości zbliżonych do kontrolnych.
Na podobnym materiale i w takich samych warunkach eksperymentalnych
oznaczano poziom GSH, a także GSSG w mózgu, wątrobie i nerkach
u 40 samców R. esculenta L. o różnej długości ciała. Wykazano,
że wraz ze wzrostem długości ciała płazów obniża się zawartość GSH
i wzrasta poziom GSSG. W związku z powyższym dyskutowany jest problem
zmian ilości GSH związany ze zjawiskiem starzenia się organizmu.
Badano również wpływ prekursora GSH, kwasu L-2-oksotiazolidyno-
4-karboksylowego (OTC) na poziom GSH i GSSG w mózgu, wątrobie
i nerkach. Podanie OTC spowodowało wzrost ilości GSH tylko u płazów
zaadaptowanych do temperatury 14°C i równoczesny spadek ilości GSSG.
W wątrobie, nerkach i sercu samców R. esculenta L. oznaczano ilość
GSH i GSSG po podaniu witaminy E. Podanie witaminy E płazom przebywającym
w temperaturze 4°C nie spowodowało wzrostu zawartości
GSH, a tylko statystyczny spadek ilości GSSG. U płazów zaadaptowanych
do temperatury 14°C podanie witaminy E spowodowało wzrost ilości
GSH i spadek zawartości GSSG, po 12 i 24 godzinach od momentu
podania witaminy. Po 48 godzinach uzyskane wartości GSH i GSSG
w wątrobie i sercu (z wyjątkiem nerek) zbliżyły się do wartości kontrolnych.
W pracy dyskutowana jest ochronna rola witaminy E w organizmie.
Z powodu kontrowersyjnych danych dotyczących wpływu etanolu na
status glutationu, badano także jego wpływ na zmiany ilości GSH i GSSG
w mózgu, wątrobie i nerkach badanego gatunku płaza w okresie zimowania.
Podobnie jak w przypadku podania insuliny, estru monoetylowego
glutationu, allopurynolu, kwasu L-2-oksotiazolidyno-4-karboksylowego
czy witaminy E badania przeprowadzono w dwóch grupach eksperymentalnych:
u płazów pochodzących z temperatury 4°C i takich, które
zaadaptowano do temperatury 14°C. Podanie etanolu wywołało spadek
ilości GSH w wątrobie i nerkach u zwierząt zaadaptowanych do temperatury
14°C i wzrost ilości GSSG we wszystkich badanych narządach,
również w obydwóch grupach doświadczalnych. Uzyskane wyniki
sugerują, że etanol obniża status redoksowy glutationu w komórkach
badanych narządów.