• polski
    • English
  • English 
    • polski
    • English
  • Login
View Item 
  •   DSpace Home
  • Serie Wydawnicze
  • Prace Monograficzne
  • Prace Monograficzne - Akademia Pedagogiczna im. Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie
  • View Item
  •   DSpace Home
  • Serie Wydawnicze
  • Prace Monograficzne
  • Prace Monograficzne - Akademia Pedagogiczna im. Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie
  • View Item
JavaScript is disabled for your browser. Some features of this site may not work without it.

Nauczyciele przyszłej szkoły

Thumbnail
View/Open
Prace Monograficzne nr 290 (10.89Mb)
Author:
Kuźma, Józef
Publisher:
Wydawnictwo Naukowe Akademii Pedagogicznej, Kraków
xmlui.dri2xhtml.METS-1.0.item-isbn: 83-7271-034-1
xmlui.dri2xhtml.METS-1.0.item-issn: 0239-6025
xmlui.dri2xhtml.METS-1.0.item-iso: pl
Date: 2000
Metadata
Show full item record
Abstract
Nauczyciel lub Pedagog, który w starożytnej Grecji był rozumiany jako „prowadzący chłopców”, pojawił się od momentu powstania szkoły. Od czasów Ateńczyka Isokratesa (436-338 p.n.e.), który prowadził pierwszą regularną szkołę i zalecał aby wyżej cenić nauczyciela od rodziców, a jednocześnie żądał od nauczyciela nienagannej postawy moralnej, zarówno szkoła jak i nauczyciel ulegały ciągłym przemianom. Zmiany te miały różny charakter w zależności od tego, czy były wywoływane przez czynniki wewnętrzne czy zewnętrzne lub zarówno jedne, jak i drugie. Inspiratorami i czynnikami sprawczymi zmian wewnętrznych byli przeważnie nauczyciele, ale niejednokrotnie również i uczniowie. Natomiast inicjatorami i sprawcami zmian dokonywanych pod wpływem czynników zewnętrznych było przeważnie państwo lub Kościół, władze różnych szczebli administracji, często samorząd lokalny, w którym decydującą rolę odgrywali rodzice uczniów. Prowadzone przez państwo przemiany całego systemu funkcjonowania szkół miały charakter reform obejmujących sferę organizacyjną, ekonomiczną, kadrową i programową. Takie reformy dokonywane były w poprzednich stuleciach rzadko - raz na kilkaset lat, a w dwudziestym wieku - raz na kilka dziesięcioleci. Makroreformom w oświacie czy edukacji zwykle towarzyszą mikro reformy lub bardziej głębokie zmiany jakościowe w poszczególnych polach systemu oświatowego zwanego obecnie systemem edukacyjnym. Makroreformy mają więc przede wszystkim charakter strategiczny, a ich celem jest wyznaczenie długofalowej polityki społeczno-oświatowej i określenie warunków ich realizacji. Natomiast przemiany oświatowe (edukacyjne) lub mikroreformy mają na celu stworzenie optymalnych warunków dla realizacji krótko- i średnioterminowych celów, programów i zadań w zakresie kształcenia i wychowania.
URI
http://hdl.handle.net/11716/1815
Collections
  • Monografie / Rozdziały (WP)
  • Prace Monograficzne - Akademia Pedagogiczna im. Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie

DSpace software copyright © 2002-2016  DuraSpace
Contact Us | Send Feedback

Deklaracja dostępności
Theme by 
Atmire NV
Logo
Budowa Repozytorium Uniwersytetu Pedagogicznego została sfinansowana ze środków Ministerstwa Nauki i Szkolnictwa Wyższego na działalność upowszechniającą naukę.

Image
 

 

Browse

All of DSpaceCommunities & CollectionsBy Issue DateAuthorsTitlesSubjectsThis CollectionBy Issue DateAuthorsTitlesSubjects

My Account

Login

DSpace software copyright © 2002-2016  DuraSpace
Contact Us | Send Feedback

Deklaracja dostępności
Theme by 
Atmire NV
Logo
Budowa Repozytorium Uniwersytetu Pedagogicznego została sfinansowana ze środków Ministerstwa Nauki i Szkolnictwa Wyższego na działalność upowszechniającą naukę.

Image