| dc.description.abstract | Praca jest pierwszą w Polsce próbą szerszego ujęcia
teatralnej metakrytyki, rozumianej jako myślowe ciągi form, ich
rozpad lub nowe konfiguracje. Autor wyjaśnia główne pojęcia
metodologicznej refleksji nad krytyką krytyki; porusza
zagadnienia delimitacyjne przekazów krytycznych wobec
sztuki, krytyki literackiej, socjologii; omawia zależność krytyka
od wydawcy i przedsiębiorstwa teatralnego; z teoretycznego
oraz praktycznego punktu widzenia opisuje podmiotowe
i przedmiotowe uwarunkowania analizy, interpretacji, wartościowania;
rozpatruje te czynności pod względem dramaturgii,
aktorstwa, spraw reżysersko-inscenizacyjnych; bierze pod uwagę
oczekiwania odbiorcy wypowiedzi krytycznej. Książka powinna
zainteresować nie tylko historyków krytyki teatralnej, która
wciąż poszukuje monografisty. Może być zachętą do porównania
przedmiotu piśmiennictwa krytycznoteatralnego z przedmiotem
badań teatrologicznych. | pl_PL |
