Krytyka literatury dla dzieci i młodzieży w latach 1945-1956
Streszczenie
Rozprawa analizuje krytykę literatury dla dzieci i młodzieży w latach 1945-1956 w aspekcie statystyczno-
socjologicznym, historycznoliterackim i lingwistycznym. Ustala więc miejsce badanego zjawiska w życiu literackim
powojnia, sposoby istnienia tej krytyki: od dyskusji o zderzeniach tradycji i współczesności w latach 1945-1949
poprzez schematyzm socrealistyczny (1949-1953) po "przełom październikowy" oraz omawia język krytyki powojennej -
nowomowę.
Praca zawiera również sylwetkę K. Kuliczkowskiej jako głównej kreatorki krytyki tamtego czasu, a także aneks w
postaci bibliografii badanych tekstów krytycznych.