| dc.description.abstract | Niniejsza praca posiada charakter interdyscyplinarny. Dotyczy bowiem z jednej strony historii rzemiosła, jakim jest
sztuka introligatorska, z drugiej księgoznawstwa, nowej dyscypliny zajmującej się produkcją, rozpowszechnianiem i
konsumpcją książki. Z dyscyplin uprawianych obecnie przez naukę o książce, wkraczamy na teren następujących jej
działów: drukarstwa, oprawoznawstwa, bibliofilstwa, czytelnictwa itd., a więc dziedzin, które znajdują się w polu
badawczym księgoznawców. Powołajmy się na jedną z definicji współczesnego badacza, który pisz: "Przedmiotem
księgoznawstwa jest książka i procesy bibliologiczne: tworzenie, obieg, konsumpcja książki, a także skutki tych
procesów oraz ludzie i instytucje w nich uczestniczące".
Centralna kategoria dyscypliny to "społeczne związki i funkcje książki rozumianej jako wytwór i aktywny faktor
kultury". Ta społeczna funkcja książki przejawiająca się w relacji "książka - czytelnik" winna być w polu naszej
uwagi, gdyż właśnie na tej drodze ważną rolę miał spełnić introligator i bibliopola, a więc wykonawca książki i
sprzedawca jej. W świetle tych uwag temat naszych rozważań mieści się wśród głównych problemów poruszanych przez
naukę o książce. | pl_PL |
