| dc.description.abstract | Metafora poetycka, jako niewłaściwe użycie wyrazów w kontekście /który jest tu zawężony do najbliższego kontekstu
słownego/ jest potraktowana jako odchylenie od normy użycia tych wyrazów na płaszczyźnie semantycznej.
Analiza składnikowa poszczególnych elementów metafory wskazuje na rodzaj dewiacji; pozwala wyeksponować semy
relewantne dla danych znaczeń w danym kontekście i tym samym wyznacza kierunek przesunięcia użytych znaczeń i
zmiany przez nie pól semantycznych. Znaczenie metafory może być zrekonstruowane w oparciu o analizę składnikową
znaczeń jej elementów użytych w danym kontekście, w wyniku wzajemnego oddziaływania na siebie cech dystynktywnych
tychże znaczeń, z pominięciem klasyfikacji znaczeń słów na pierwotne, wtórne, itp. Znaczenie jest bezpośrednio
związane z kontekstem.
Przyjęty punkt widzenia na metaforę jako jednostkę semantyczną, powstała, w wyniku wzajemnej reorganizacji semów—
elementów budujących metaforę, umożliwia jednocześnie krytyczne spojrzenie na tradycyjne pojęcia substytucji,
porównania, itp. mające w dotychczasowej literaturze swój udział w eksplikacji tego tropu. | pl_PL |
