• polski
    • English
  • English 
    • polski
    • English
  • Login
View Item 
  •   DSpace Home
  • Czasopisma Naukowe
  • Rocznik Naukowo-Dydaktyczny
  • Rocznik Naukowo-Dydaktyczny. Prace Romanistyczne
  • View Item
  •   DSpace Home
  • Czasopisma Naukowe
  • Rocznik Naukowo-Dydaktyczny
  • Rocznik Naukowo-Dydaktyczny. Prace Romanistyczne
  • View Item
JavaScript is disabled for your browser. Some features of this site may not work without it.

Sémiotisation du corps, corporalisation du signe

Thumbnail
View/Open
Sémiotisation du corps... (1.109Mb)
Author:
Pęcherski, Marek
xmlui.dri2xhtml.METS-1.0.item-citation: Rocznik Naukowo-Dydaktyczny. 1987, Z. 113, Prace Romanistyczne 2, s. [5]-30
xmlui.dri2xhtml.METS-1.0.item-iso: fr
Date: 1987
Metadata
Show full item record
Abstract
Artykuł jest próbą odwrócenia ostatnio modnego porządku heurystycznego, jakim stała się semiotyka. Mówi się tutaj o niej z „innego miejsca”. Zamiast podporządkowywania ciała znakowi w rozumieniu semiotycznym, bada się granice znaku i możliwości semiozy z perspektywy ciała ukonstytuowanego w dziele Sade'a. Stało się to możliwe dzięki dającej się wyczuć autonomiczności (transcendentności) tego „przedmiotu”. Szczególny akcent położono na wieloaspektową „próbę” ciała: nie da się bowiem pojąć Sade'a wyłącznie w kategorii zwykłej transgresji. W pierwszym etapie pracy opisano ustanowienie ciała na poziomie normy przyjętej jako naturalna. Aparatura semiotyczna okazała się adekwatna. Wyróżniono najpierw ciało-wskaźnik (corps-indice), czyli wskazano na jego przyczynę sytuującą się poza nim. Następnie ciało uzyskało status czysto semiotyczny: starano się zrekonstruować kolejne porządki. Okazało się, że odrębność owych porządków jest sztuczna, we wszystkich bowiem udało się wskazać na miejsca wspólne, które umożliwiły ewentualne przechodzenie jednych semiotyk w drugie. Za każdym razem niszczono „pamięć”, by konstytuować ciało jakby na nowo. Mówiąc inaczej, niszczono kategorię analogii i wzmacniano tożsamość tak „zdystyngowanego” ciała. Wyrażało się to w kilku regułach negatywnych: niezastępowalność (non-substitution) dla paradygmatu, nieprzechodniość (non-transitivite) dla modalności działania (corps-action), całościowanie (totalisation) dla uzyskania statusu całości w „mechanice” semiotycznej, nietransferyjność (non- transfert), wreszcie dla odgraniczenia różnych porządków od siebie. Rzecz jasna, reguły te nie zwracały się bezpośrednio do ciała w jego klasycznym rozumieniu. Chodziło o określenie go wyłącznie w obrębie pojedynczego porządku. „Poetykę” ciała w dziele Sade'a opisano z kolei przy pomocy kilku reguł pozytywnych: dyspersji wszelkich całości, która „analizuje” ciało w syntezie (kombinatoryce) kilku porządków; dyslokacji umieszczającej tak „zanalizowane ciało w polu nowych układów; substytucji, czyli grze zmian i podstawień w poszczególnych paradygmatach; wreszcie transferyjności jako mieszania porządków stworzonych i tworzących się”. Na przestrzeni „120 dni Sodomy” semiotyka, próbująca opisać ciało, musiała zrewidować swoje pozycje: statyczny opis przedmiotów godziłby się z ich pierwotnym nacechowaniem (antyteza libertynizmu).
URI
http://hdl.handle.net/11716/6141
Collections
  • Rocznik Naukowo-Dydaktyczny. Prace Romanistyczne

DSpace software copyright © 2002-2016  DuraSpace
Contact Us | Send Feedback

Deklaracja dostępności
Theme by 
Atmire NV
Logo
Budowa Repozytorium Uniwersytetu Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie została sfinansowana ze środków Ministerstwa Nauki i Szkolnictwa Wyższego na działalność upowszechniającą naukę.

Image
 

 

Browse

All of DSpaceCommunities & CollectionsBy Issue DateAuthorsTitlesSubjectsThis CollectionBy Issue DateAuthorsTitlesSubjects

My Account

Login

DSpace software copyright © 2002-2016  DuraSpace
Contact Us | Send Feedback

Deklaracja dostępności
Theme by 
Atmire NV
Logo
Budowa Repozytorium Uniwersytetu Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie została sfinansowana ze środków Ministerstwa Nauki i Szkolnictwa Wyższego na działalność upowszechniającą naukę.

Image