Rocznik Naukowo-Dydaktyczny. Z. 122. Prace Pedagogiczne 10
Streszczenie
Dotychczas ukazały się dwa tomy Rocznika Naukowo-Dydaktycznego (Prace Pedagogiczne t. IV i VI), których treść dotyczy wyłącznie problematyki z zakresu pedagogiki i psychologii specjalnej. Obecnie oddajemy do druku następny, poświęcony podobnej problematyce.
Zawiera on 12 artykułów, których autorami są - w zdecydowanej większości - pracownicy naukowo-dydaktyczni Katedry Pedagogiki Specjalnej Wyższej Szkoły Pedagogicznej im. Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie. Zaprezentowano w nich wyniki badań własnych autorów dotyczące głównie zagadnień związanych z rewalidacją jednostek niepełnosprawnych kształconych w szkołach specjalnych, masowych i systemem indywidualnym w domu.
Badania prowadzono w latach 1984-1986 na terenie kilkunastu placówek rewalidacyjnych w Polsce. Ich przedmiotem były dzieci upośledzone umysłowo, głuche, przewlekle chore zakwalifikowane do grup dyspanseryjnych, dzieci z trudnościami w nauce oraz głuchociemne. Celem badań było poszerzenie wiedzy pedagogicznej o dzieciach wymagających specjalnej troski.
Pedagogika i psychologia specjalna to dyscypliny bardzo młode, w obrębie których istnieje cały szereg problemów nie rozwiązanych i wymagających podejmowania badań. Zamieszczone w niniejszym tomie artykuły stanowią pewne przyczynki wypełniające lukę w teorii.
Mogą również być podstawą dla podejmowania działań modernizacyjnych w systemie rewalidacji jednostek niepełnosprawnych. Podsuwają bowiem skuteczniejsze metody nauczania i wychowania oraz terapii w odniesieniu do dzieci i młodzieży z różnymi zaburzeniami i odchyleniami od normy.
Pozycja ta jest zaadresowana do pracowników naukowych i studentów uczelni pedagogicznych, ale mogą z niej również korzystać nauczyciele i wychowawcy placówek kształcenia specjalnego oraz nauczyciele szkół masowych, którzy spotykają się z jednostkami wymagającymi specjalnej pomocy.