Le picaresque et le baroque dans „L’Histoire comique de Francion” de Charles Sorel

Abstract

„Histoire comique de Francion” Charlesa Sorela jest jedną z najciekawszych powieści francuskich XVII-ego wieku, powstałych z inspiracji hiszpańskiej powieści pikarejskiej. Dzieło Sorela łączą z tym gatunkiem powieści struktura narracji oraz charakter głównego bohatera Franciona, który ma wiele cech wspólnych z hiszpańskim „picaro”. Francion jest jednocześnie bohaterem barokowym. Jego potrzeba intensywnego przeżywania przyjemności, skłonność do ostentacji i ciągłych przemian, koncepcja świata jako wielkiego teatru, w którym każdy gra jakąś rolę – to elementy, które najpełniej świadczą o związku bohatera sorelowskiego z filozofią baroku. Francion jest libertynem w podwójnym sensie tego pojęcia – na płaszczyźnie moralności i metafizyki. W dziele Sorela dwie koncepcje artystyczne, pikarejska i barokowa, splatają się ze sobą w ciekawą formę jakby podwójnej autobiografii, gdyż Francion, podobnie jak Sorel uważa siebie za twórcę, autora opowieści o samym sobie. To nowe spojrzenie na stosunek pisarza do własnego bohatera, jak i roli artysty w społeczeństwie stawia powieść Charlesa Sorela w rzędzie najciekawszych osiągnięć literackich tamtej epoki.