Annales Academiae Paedagogicae Cracoviensis. 34. Studia de Arte et Educatione 2

Abstract

Prezentowana publikacja to część druga studiów i refleksji o sztuce i nauczaniu, przygotowanych z okazji 25-lecia Instytutu Sztuki Akademii Pedagogicznej w Krakowie. Stanowi kontynuację cyklu, który ma na celu ożywienie pisarskiej i wydawniczej działalności Instytutu, skoncentrowanego dotąd na aktywności dydaktycznej, artystycznej i wystawienniczej. W tomie poprzednim pomieszczono zbiór artykułów o korzeniach współczesnych zjawisk artystycznych, pokazujących różne sposoby ciągłości rozwoju kultury w dobie ponowoczesnego nadmiaru wątków i chaosu informacji. Tym razem kluczem łączącym teksty są motywy. Rozpatrywane zarówno w kategoriach jednostkowych, jako tematy obrane w drodze przez sztukę, oraz jako dobro ogólnie dostępne - niewyczerpany zasób pomysłów na obrazy, rzeźby, instalacje. Pomysły to zatem twórców działających w różnych dziedzinach i - co ważne - należących do różnych pokoleń. Ten bogaty i różnorodny zestaw propozycji można podzielić na dwie grupy. Do pierwszej należą osobiste wypowiedzi artystów (Piotra Jargusza, Jana Bujnowskiego, Andrzeja Bębenka czy Marcina Pawłowskiego), do drugiej - artykuły dotykające zagadnień z historii i teorii sztuki oraz pedagogiki (Mirosławy Moszkowicz, Alicji Panasiewicz, Ireny Popiołek czy Grażyny Borowik). Nierzadko, co oczywiście stanowi walor tego rodzaju interdyscyplinarnej publikacji, sztuka i nauka przenikają się wzajemnie. Przez misterną tkankę wyznań, kontrolowanych zwierzeń i rozbiorów logicznych swoich poczynań na kanwie artystycznej przebija nie tylko wrażliwość na otoczenie, ale i bogactwo kontaktów ze sztuką dawną i współczesną. Nie są to tylko ślady wernisażowych i kawiarnianych spotkań z innymi twórcami, ale przede wszystkim świadectwa udziału w ważnych wydarzeniach artystycznych, międzynarodowych sympozjach i wystawach, a także lektury rozmaitych dzieł: krytycznych, naukowych (dotyczących często różnych sfer badań), a także literackich. Z drugiej strony nietrudno się domyślić, że za autorami szkiców krytycznych i popularyzujących określone prądy w sztuce stoją często osobiste spotkania z opisywanymi dziedzinami, próby zawładnięcia cząstką ich tajemnicy, czego dowodem są towarzyszące tekstom reprodukcje prac. Spojrzenie na sztukę współczesną przez pryzmat motywów to okazja do spojrzenia na świat cudzymi oczami, kogoś, kto poświęcił czas, nierzadko całe lata, by odkryć różne aspekty tych kulturowych wątków. Choć z drugiej strony, krótkie teksty tego tomu to także ślady olśnień w różnych miejscach i chwilach: w podróży, podczas korekty, na spacerze... Te olśnienia zwerbalizowane zostały po to, by o nich nie zapomnieć, i po to, by lepiej je zrozumieć. A także z myślą o przetworzeniu ich na fakty artystyczne. Ta myśl, ważna dla większości publikowanych wypowiedzi, zapowiada również kolejny tom, który opowiadać będzie o drogach tworzenia i badania sztuki.