Status kombatanta, ochrona i uprawnienia jeńców wojennych

Abstract

Sytuację prawną jeńców wojennych w najszerszym zakresie regulują cztery Konwencje Genewskie z 1949. Normy te uzupełniają zasady prawne wynikające z Protokołu Dodatkowego I z 1977 roku. Zgodnie z tymi regulacjami początek ochrony jeńca wojennego rozpoczyna się, gdy kombatant, będąc osobą hors de combat, czyli niezdolną do walki, wpadnie w ręce strony przeciwnej. Podobnie, gdy przeciwnik, który złożył broń, lub nie mając środków obrony, poddaje się lub w inny sposób nie jest w stanie walczyć lub siebie bronić, nie może być przedmiotem ataku - jest on jeńcem wojennym. Status jeńca wojennego przysługuje uczestnikom międzynarodowych konfliktów zbrojnych oraz w pewnych szczególnych wypadkach konfliktach wewnętrznych, które regulowane są przez Protokół Dodatkowy I z 1977 r., tj. wojny narodowo-wyzwoleńcze.