Widzenie jest światłem, czyli malarska kosmogonia Piotra Jargusza

Abstract

Wielowymiarowość malarstwa i postawy artystycznej Piotra Jargusza wymykają się współczesnym historyczno-artystycznym systematyzacjom, w ramach których próbuje się dokonać ich opisu. Można w tym przypadku wprawdzie wskazywać na mniej lub bardziej oczywiste afiliacje świadczące o różnych nawiązaniach, kontynuacjach oraz ewolucji, jednak odrębność formuły artysty zdaje się rozsadzać te konstrukcje. Tekst jest próbą przedstawienia wizji twórczości artysty w perspektywie idei malarstwa integralnego, apofatycznego charakteru metod artystycznych oraz kluczowej idei widzenia odsłaniającej utajone porządki i struktury rzeczywistości oraz fizykę praw nimi rządzących.

The multidimensionality of Piotr Jargusz’s painting and artistic attitude elude contemporary historical and artistic systematization by which an attempt to describe them is made. In this case, it is possible to point to more or less obvious affiliations showing different references, continuations, and evolution, but the otherness of the artist’s formula seems to blow up these constructions. The text is an attempt to present the artist’s vision in the perspective of the idea of integral painting, the apophatic character of artistic methods and the key idea of seeing that reveals hidden orders and structures of reality and the laws of physics governing them.