Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. 173. Studia Historicolitteraria 14

Abstract

Artykuły zebrane w niniejszym tomie rocznika „Studia Historicolitteraria” stanowią (w zamyśle redaktorek numeru) wkład do refleksji na temat kategorii miejsca oraz przestrzeni w literaturze. Czytelnik znajdzie tu rozmaite warianty „praktykowania”, a także „czytania” przestrzeni we współczesnym dyskursie literaturoznawczym, które zostały pomieszczone w dwóch blokach problemowych. W pierwszym z nich autorzy artykułów koncentrują się zasadniczo wokół takich zagadnień, jak: miejsca autobiograficzne (Dorota Samborska-Kukuć), przestrzenie tymczasowe, tranzytowe (nie-miejsca) w prozie oraz dramacie współczesnym (Krystyna Latawiec, Natalia Góra, Ewa Nowicka), romantyczne estetyzacje świata przyrody (Lesława Korenowska), „osobność” liryki religijnej Agnieszki Kotei (Zofia Zarębianka), topografie realne i fikcyjne, krainy mentalne i symboliczne (Marta Rusek, Anna Wietecha, Aleksandra Budrewicz), narracje regionalne (Urszula Kolberova), pejzaże literackie (Konrad Kissin), monstrualność jako metafora inności i marginesu (Monika Świerkosz). Suplementem do tej części rozważań jest komunikat, który odsyła do złożonej problematyki czasoprzestrzeni w literaturze XX i XXI (Adam Kowalczyk). Na część drugą złożyły się teksty poddające refleksji utwory z kręgu twórczości adresowanej do młodego czytelnika. Mówią one o fantazmatycznej naturze świata przedstawionego w prozie Doroty Terakowskiej (Alicja Baluch), o umiejscowieniu „kobiecości” oraz pierwiastka żeńskiego w baśniach magicznych (Alicja Ungeheuer-Gołąb, Oliwia Brzeźniak), zastosowaniu kategorii obcości w badaniach nad dzieciństwem i literaturą czwartą (Małgorzata Chrobak), a także różnych koncepcjach przestrzeni we współczesnych opowieściach biograficznych (Krystyna Zabawa). Paralelę pomiędzy architekturą a literaturą jako nośnikami post-pamięci o Zagładzie szkicuje Małgorzata Wójcik-Dudek, a Karolina Jędrych analizuje obraz XVIII-wiecznej Warszawy w powieści Marii Krüger w kontekście teorii gier i zabaw. Do innego spojrzenia na problematykę miejsca skłania wreszcie studium Michała Mesjasza poświęcone dziejom motywu pluszowej zabawki w literaturze dziecięcej.