| dc.description.abstract | Oddajemy do rąk Czytelników kolejny numer monograficzny „Studia de Cultura”
poświęcony nowym strategiom badania mediów i ich użytkowników. Punktem odniesienia
do tych badań jest tym razem cyberpsychologia, czyli nowa perspektywa
badań psychologicznych, która z uwagi na swój hybrydyczny i inter- (trans)dyscyplinarny
charakter łączy w polu analiz tematy i metody badań psychologicznych
i medioznawczych. Po to, by współcześnie objąć możliwie pełne spektrum interesujących
nas zjawisk i dotrzeć – możliwie blisko i skutecznie – do ich sedna, coraz
częściej trzeba wyjść poza obszary jednej nauki, jednej dyscypliny.
W kulturze Web 2.0/ Web 3.0 centralną rolę odgrywają użytkownicy mediów,
którzy poprzez swoje aktywności w cyberprzestrzeni wpływają na strukturę i zawartość
nowych technologii, a nierzadko stają się ich ofiarami. Nasuwają się zatem
pytania, jak badać te zachowania użytkowników, jak analizować krótko- i długoterminowe
skutki oddziaływań nowych technologii na sferę naszych zachowań emocji
i uczuć? Jaki wpływ wywierają one na ludzkie procesy poznawcze, neuropsychiczne,
językowo-komunikacyjne, oraz w jakim stopniu ten wpływ jest jeszcze kontrolowany
przez człowieka? Jak zmieniają się struktura i formy potrzeb pod wpływem
mediów i w kontakcie z nimi? W jakim zakresie media się już zautonomizowały
i przejęły kontrolę nad naszym życiem indywidualnym i społecznym? Jakie są skutki
społeczne, kulturowe i psychologiczne tego stanu rzeczy? Jak na tożsamość i osobowość
człowieka wpływają różne formy cyborgizacji jego ciała, które obserwujemy
w transplantologii, telemedycynie, sztukach nowych mediów czy w terapiach psychologicznych
i logopedycznych online?
Postawione pytania z pewnością nie należą do najłatwiejszych i nawet intuicyjnie
czujemy, iż trudno udzielić na nie proste odpowiedzi. Nie udzieli ich w pojedynkę,
z pewnością, ani medioznawca, ani kulturoznawca, ani psycholog, ani też specjalista
w zakresie cyberpsychologii. Jedynie interdyscyplinarny namysł nad tymi
zagadnieniami pozwoli przedstawicielom nauk humanistycznych i społecznych na
przybliżenie się do prawdy, która nigdy nie będzie miała charakteru ostatecznej
diagnozy, co wynika z dynamiki zmian obserwowanych we współczesnej cywilizacji
medialnej. Gwałtowny i wielu przypadkach niekontrolowany rozwój nowych
mediów nie pozwala nam współcześnie jednoznacznie wyrokować o pozytywnych
i negatywnych skutkach tej sytuacji w przyszłości; nie możemy także bazować na
uprzednich doświadczeniach, gdyż wymiar zjawiska zwanego cywilizacją medialną
nie miał swojego odpowiednika w przeszłości w żadnej skali i na żadnym poziomie
życia społecznego i psychicznego. Artykuły zgromadzone w tym tomie mają przybliżyć
nas do odpowiedzi na pytanie, co medioznawcy mogą zyskać we współpracy
z cyberpsychologami, i dlaczego ich badania są tak istotne dla rozwoju cyberpsychologii
i media studies w XXI wieku. | pl_PL |
