Ukryta (symboliczna) nekrofilia. RealDoll, sexroboty i femboty, czyli w stronę nowej antropologii seksualności i antykulturoterapii
Oglądaj/ Otwórz
Autor:
Ogonowska, Agnieszka
Źródło: Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. 291, Studia de Cultura 11 (4) (2019), s. [90]-107
Język: pl
Słowa kluczowe:
nowa antropologia seksualnościsexrobot
fembot
fetysz seksualny
antykulturoterapia
new anthropology of sexuality
sexrobot
fembot
sexual fetish
anti-cultural therapy
Data: 2019
Metadata
Pokaż pełny rekordOpis:
Dokument cyfrowy wytworzony, opracowany, opublikowany oraz finansowany w ramach programu "Społeczna Odpowiedzialność Nauki" - modułu "Wsparcie dla bibliotek naukowych" przez Ministerstwo Nauki i Szkolnictwa Wyższego w projekcie nr rej. SONB/SP/465103/2020 pt. "Organizacja kolekcji czasopism naukowych w Repozytorium UP wraz z wykonaniem rekordów analitycznych".Streszczenie
Celem artykułu jest opis fenomenu tradycyjnych sexlalek i nowoczesnych sex(ro)botów
przeznaczonych dla heteroseksualnych mężczyzn w kontekście głównych zmian cywilizacyjnych
i obyczajowych, które utorowały drogę nowym formom relacji człowiek – humanoidalny
obiekt. Zmiany te następowały sukcesywnie w krajach Europy Zachodniej i USA
od XIX wieku, najpierw jako pokłosie rozwoju społeczeństwa przemysłowego, następnie – od
drugiej połowy XX wieku – na skutek dynamicznego rozwoju społeczeństwa konsumpcyjnego,
a od lat 80. – skokowego branży IT. Rewolucje przemysłowe i technologiczne wpłynęły
w sposób znaczący na relacje społeczne, w tym związki heteroseksualne, postawy mężczyzn
wobec kobiet oraz społeczeństwa wobec przedmiotów. Ukształtowały także w ubiegłym
wieku, przez światowy (głównie amerykański) przemysł kinematograficzny, reklamowy
i gier komputerowych, mentalny obraz idealnej partnerki. Wyobrażenia te, dotyczące idealnej
kobiety, przeniknęły następnie takie branże, jak: robotyka, automatyka, user experience
oraz weszły w obszar nowych mediów opartych na mechanizmie sztucznej inteligencji (AI)
czy interakcjach człowieka z maszyną w czasie rzeczywistym. W artykule zwraca się uwagę
na socjokulturowe uwarunkowania nowych form seksualności, które odwołują się do różnych
typów relacji i stosunków człowieka z humanoidalnym obiektem. Ten ostatni przypomina
kobietę na „poziomie cielesnym” (humanoidalny design), ale także – w odniesieniu do
sex(ro)botów – psychologicznym i komunikacyjnym. W rezultacie pojawia się konieczność
namysłu nad nowym kierunkiem badań poświęconych antropologii seksualności, gdzie
stroną relacji oprócz człowieka staje się „nie-człowiek”, lecz sztuczny byt humanoidalny lub
wybrany atrybut kobiety generowany komputerowo (np. głos). Współczesna produkcja kulturowa
dostarczać może przestrzeni, strategii i narzędzi do utrwalania praktyk seksualnych
o charakterze parafilii, a w tym kontekście można wskazywać na jej antykulturoterapeutyczne
funkcje, struktury i mechanizmy prowadzące do społecznej alienacji człowieka. The aim of the article is to describe the phenomenon of traditional sex dolls and modern
sex-(ro)bots addressed to heterosexual men in the context of the main changes in civilization
and morality that paved the way for new forms of human-humanoid relations. These changes
have been gradually taking place in the countries of Western Europe and the USA since the
nineteenth century as a result of the development of the industrial society, then – since
the second half of the twentieth century – of the dynamic development of the consumer society,
and since the 1980s – of the booming IT industry. Industrial and technological revolutions
have had a significant impact on social relations, including heterosexual relationships, men’s
attitudes towards women and society’s attitudes towards objects. They have also shaped the
mental image of the ideal partner through the world (mainly American) cinematographic,
advertising and computer game industries of the last century. This notion of the ideal woman
then penetrated such industries as robotics, automation, user experience, and entered the field
of new media based on the mechanism of artificial intelligence (AI) or human interaction with
the machine in real time. The article draws attention to the socio-cultural determinants of new
forms of sexuality, which refer to different types of relations and relationships between man
and humanoid object. The latter resembles a woman on the “carnal level” (humanoid design),
but also – with regard to sex(ro)bots – psychological and communicative. As a result, there
is a need to reflect on a new direction of research on the anthropology of sexuality, where
the “non-human” but artificial humanoid entity or computer-generated selected attribute of
a woman (e.g. a voice) becomes a side of the relationship for man. Contemporary cultural
production can provide space, strategies and tools to perpetuate paraphillic sexual practices,
and in this context its anti-cultural therapeutic functions, structures and mechanisms leading
to social alienation of man can be pointed out.