Ewolucja duchowa i lewatywa: Jungowskie tropy w twórczości zespołu Tool
Oglądaj/ Otwórz
Autor:
Gornat, Tomasz
Źródło: Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. 287, Studia de Cultura 11 (3) (2019), s. [118]-133
Język: pl
Słowa kluczowe:
Jungowskie tropyewolucja duchowa
indywiduacja
ego
persona
cień
anima
Jaźń
Jungian tropes
spiritual evolution
individuation
ego
persona
shadow
anima
Self
Data: 2019
Metadata
Pokaż pełny rekordOpis:
Dokument cyfrowy wytworzony, opracowany, opublikowany oraz finansowany w ramach programu "Społeczna Odpowiedzialność Nauki" - modułu "Wsparcie dla bibliotek naukowych" przez Ministerstwo Nauki i Szkolnictwa Wyższego w projekcie nr rej. SONB/SP/465103/2020 pt. "Organizacja kolekcji czasopism naukowych w Repozytorium UP wraz z wykonaniem rekordów analitycznych".Streszczenie
Celem niniejszego artykułu jest analiza Jungowskich wątków w tekstach grającej progresywny
metal amerykańskiej grupy Tool. Maynard James Keenan, wokalista i autor tekstów, zawsze
przyznawał się do swojej fascynacji teoriami Carla Gustava Junga i Josepha Campbella,
a tropy Jungowskie, poza piosenkami, można odnaleźć również w grafice okładek albumów,
w promocyjnych teledyskach oraz w oprawie wizualnej koncertów zespołu. W słowach piosenek
Keenan bezpośrednio lub pośrednio nawiązuje do kolejnych etapów Jungowskiego
procesu indywiduacji, ewolucji duchowej i transformacji, którego celem jest całkowita integracja
świadomych i nieświadomych treści psychiki. W tekstach z albumów Opiate i Undertow
Keenan wyraża poczucie konieczności duchowego rozwoju oraz integracji persony, maski
służącej kontaktom ze światem zewnętrznym. Powracającym motywem na pierwszych płytach
Toola jest również konfrontacja z cieniem, którego wyparcie powoduje fragmentację
i dezintegrację psychiki. Płyta Ænima podejmuje wątek potrzeby zrozumienia i integracji
animy, nieświadomego pierwiastka żeńskiego w psychice mężczyzny, oraz koncentruje się
na wynikającym z tego duchowym oczyszczeniu. Końcową fazą procesu indywiduacji jest
dotarcie do Jaźni – przekroczenie wszelkich przeciwieństw i odkrycie boskiego pierwiastka
w człowieku. Oznacza to całkowitą równowagę funkcji psychicznych symbolicznie odzwierciedloną
w perfekcyjnym kształcie spirali. Ten etap rozwoju duchowego jest przedmiotem
refleksji w tekstach niektórych piosenek z albumu Lateralus. The aim of this paper is to analyse Jungian tropes in the lyrics of an American progressive
rock band, Tool. Maynard James Keenan, the singer and lyricist, has always admitted to his
enduring fascination with the theories of Carl Gustav Jung and Joseph Campbell and, apart
from the songs, Jungian tropes are also evident in the album covers, promotional videos and
the visuals of the group’s live shows. In his lyrics, Keenan directly or indirectly refers to the
consecutive stages of Jung’s process of individuation, continuous spiritual evolution and
transformation. Its aim is the complete integration of the conscious with the unconscious in
the psyche. In the songs from Opiate and Undertow, Keenan expresses his sense of the need
for spiritual development and integration of the persona, the mask used in one’s contacts
with the outside world. Another recurring motif in the first albums is confrontation with
the shadow, which, when repressed, brings about the fragmentation and disintegration of the
psyche. The album Ænima focuses on the necessity to understand and realise the anima, an
unconscious female element in a man’s psyche, which leads to spiritual cleansing. The final
phase of individuation is the Self – the transcendence of all opposites and the discovery of the
divine in a human being. It means a total balance of all mental functions, which is symbolically
reflected in the perfect shape of the spiral. This stage of the spiritual evolution is addressed in
the lyrics of several songs from Lateralus.