Il coronimo Italia/Włochy: significati, etimologie, equivalenti, omonimi, antonomasie
Oglądaj/ Otwórz
Autor:
Gałkowski, Artur
Źródło: Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. 218, Studia de Cultura 9 (1) (2017), s. [37]-47
Język: it
Słowa kluczowe:
ItalyWłochy
choronym
etymology
toponymy
Italia
Włochy
choronim
etymologia
toponimia
Data: 2017
Metadata
Pokaż pełny rekordOpis:
Dokument cyfrowy wytworzony, opracowany, opublikowany oraz finansowany w ramach programu "Społeczna Odpowiedzialność Nauki" - modułu "Wsparcie dla bibliotek naukowych" przez Ministerstwo Nauki i Szkolnictwa Wyższego w projekcie nr rej. SONB/SP/465103/2020 pt. "Organizacja kolekcji czasopism naukowych w Repozytorium UP wraz z wykonaniem rekordów analitycznych".Streszczenie
The author of the article focuses on the problems that concern the coronym Italy and
its equivalent in Polish, Włochy. He describes the meanings and assumptions about the
etymologies of this coronym from a synchronic and diachronic perspective. He compares
the use of the variants Włochy and Italia in Polish in view of cultural references to the
origin of the two forms of pre-Latin dating back to antiquity, in the case of Italia, and the
Germanic and Slavic ones, in the case of Włochy, often confused with its paronym Wołochy. He
reports the problem of transonimisation of the coronym Italia in the formation processes of
anthroponyms and crematonyms and their pragmatic issues in communication. He extracts
a sample of classic and new antonomasias of the toponym Italia. In the case of those new, in
most occurrences, he notes the assignment of stereotypical values enclosed in the image of
antonomasias in form of evocative advertising slogans. Artykuł przedstawia wyniki badania onomastycznego choronimu Italia i jego ekwiwalentu
w języku polskim – Włochy. Autor wskazuje znaczenia onomastyczne i kulturowe oraz przywołuje
hipotezy dotyczące choronimu z punktu widzenia synchronicznego i diachronicznego.
Zestawia użycie wariantów Włochy oraz Italia w języku polskim z nawiązaniami kulturowymi
do źródła obydwu form – w przypadku Italii sięgającego starożytności prełacińskiej, w przypadku
Włoch i paronimu Wołochy – cywilizacji germańskiej i celtyckiej. Sygnalizowana jest
ponadto kwestia transonimizacji choronimu Italia w procesach słowotwórczych antroponimii
i chrematonimii oraz ich funkcjonowania pragmatycznego w komunikacji. Autor omawia
przy tym serię antonomazji klasycznych i nowych toponimu Italia. W przypadku tych ostatnich
zazwyczaj chodzi o nadanie wartości wyrażającej stereotypy dotyczące Włoch, np. poprzez
treść sloganów reklamowych nawiązujących do obrazów konceptualnych kojarzonych
z Włochami.