Lo “stato generale” dell’italiano per stranieri
View/ Open
Author:
Balboni, Paolo E.
xmlui.dri2xhtml.METS-1.0.item-citation: Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. 218, Studia de Cultura 9 (1) (2017), s. [289]-296
xmlui.dri2xhtml.METS-1.0.item-iso: it
Date: 2017
Metadata
Show full item recordDescription:
Dokument cyfrowy wytworzony, opracowany, opublikowany oraz finansowany w ramach programu "Społeczna Odpowiedzialność Nauki" - modułu "Wsparcie dla bibliotek naukowych" przez Ministerstwo Nauki i Szkolnictwa Wyższego w projekcie nr rej. SONB/SP/465103/2020 pt. "Organizacja kolekcji czasopism naukowych w Repozytorium UP wraz z wykonaniem rekordów analitycznych".Abstract
This essay is a survey of the problems and potentialities of Italian in the world. It is a ‘think
piece’, non a data-based essay, as the data are already available in the documents of the Stati
Generali dell’Italiano nel Mondo.
The main lines of though are two. Firstly, a look at the ‘market of languages’ in a world that,
after the rush towards globalisation some 20 year ago, is now moving to a more balanced
perspecive, glocalisation, which seems fruitful for the spread of Italian. Secondly, a discussion
of the main factors of ‘total quality policy’, a notion used in marketing which we have applied
to the promotion of Italian.
What emerges is less dark than it seems to be in conferences of Italian teachers and scholars:
theer are some positive points, together with critical points which however seem to me
rather manageable. Esej diagnozuje problemy i prezentuje perspektywy rozprzestrzeniania się języka włoskiego
na świecie: choć logika wywodu jest eseistyczna, ważny punkt odniesienia stanowią także
dane instytucji Stati Generali dell’Italiano nel Mondo.
Obrano dwie zasadnicze osie refleksji: pierwsza z nich podejmuje tematykę “rynku języków”
we współczesnym świecie, w którym, przy ostudzonym znacznie zachwycie globalizacją
sprzed dwudziestu lat, daje się zauważyć niebezpieczna tendencja powrotu do partykularyzmów,
według logiki skrajnego lokalizmu, odmiennego jednak od “glokalizacji”, w warunkach
której rozprzestrzenianie się języka włoskiego wydaje się łatwiejsze. Drugą osią refleksji są
charakterystyczne elementy “polityki jakości”, opracowywanej według reguł marketingowych
i aplikowanej wobec “produktu” pod nazwą Italia.
Obraz sytuacji wyłaniający się z takiej refleksji okazuje się dużo mniej dramatyczny od tego,
który zwykło się odmalowywać na konferencjach italianistycznych; wyodrębnione zostają
bowiem zarówno mocne strony, jak i punkty krytyczne, które jednak nie wydają się przeszkodami
niemożliwymi do pokonania.