Dimensions of Education for Peace: Theory, Spaces and Actors. Experiences from Mexico
Oglądaj/ Otwórz
Autor:
Zhizhko, Elena Anatolievna
Źródło: Labor et Educatio. 2019, nr 7, s. [43]-59
Język: en
Słowa kluczowe:
Mexican education systemeducation for peace
epistemological foundations of the education for peace
complex thinking paradigm
key competences for peace education
meksykański system edukacji
edukacja na rzecz pokoju
epistemologiczne podstawy edukacji na rzecz pokoju
złożony paradygmat myślenia
kluczowe kompetencje w edukacji pokoju
Data: 2019
Metadata
Pokaż pełny rekordStreszczenie
This article exhibits the results of a documentary-bibliographic pedagogical
study, whose goal was to present the general panorama of the evolution of the
epistemological and institutional foundations of the education for peace and its
promotion in Mexico. The author found that a complex thinking paradigm constitutes
the theoretical foundation of the education for peace; according to it the education
must become increasingly complex, with subject-subject relationships in the
classroom where knowledge is not “deposited” in the empty student-recipient, but
rather is conditioned and stimulated by its acquisition, promoting creativity, critical
thinking, the student’s autonomous work. In the Mexican education system, a culture
for peace is being raised in the student through the development of their intellectual
curiosity and analytical intelligence, their ability to find not-standardized solutions,
alternatives to problems, their ability to assimilate the discourse of others, rethink
their own discourse, eliminate prejudices, be able to empathize, to listen actively, to
accept criticism in a constructive and non-destructive way, be capable of self-training,
self-organization, being sensitive to the experience of the Other. W tym artykule przedstawiono wyniki badań pedagogicznych dokumentalno-
bibliograficznych, których celem była ogólna panorama ewolucji epistemologicznych
i instytucjonalnych podstaw edukacji na rzecz pokoju i jej promocji
w Meksyku. Autor stwierdził, że teoretyczne podstawy edukacji na rzecz pokoju jest
złożonym paradygmatem myślenia, zgodnie z którym edukacja musi stać się coraz
bardziej złożoną relacją podmiot-przedmiot w klasie, gdzie wiedza nie jest „deponowana”
u pustego ucznia-odbiorcy, ale jest raczej uwarunkowane i stymulowane przez
jego nabycie, promowanie kreatywności, krytycznego myślenia, samodzielnej pracy
studenta. W meksykańskim systemie edukacji buduje się kulturę pokoju u ucznia poprzez
rozwijanie jego intelektualnej ciekawości i inteligencji analitycznej, jego umiejętności
znajdowania niestandardowych rozwiązań, alternatyw dla problemów, jego
zdolności do asymilacji dyskurs innych, poznaj swój własny dyskurs, wyeliminuj
uprzedzenia, umieć wczuć się, słuchać aktywnie, akceptować krytykę w sposób konstruktywny
i nieniszczący, być zdolnym do samokształcenia, samoorganizacji, wrażliwości
do doświadczenia Innego.